من همچنان تظاهر به دست و پا زدن می‌کنم ، در حالی که تنها کاری که واقعاً می‌کنم غرق شدنه ، به سختی سرم رو بیرون از آب نگه می‌دارم :).

" کتاب ما تمامش می‌کنیم نوشتهٔ کالین هوور "

♡

کتاب، برایم دنیای تازه‌ایست ، حرف‌های تازه و کارهای تازه ، همچین جذب نوشته‌های کتاب می‌شوم که اگر بیخ گوشم توپ بترکانند حالی‌ام نمی‌شود ، مثل آدم تشنه که به آب رسیده باشد ، هر جمله برایم شده است یک جرعه آب گوارا ، آب خنک ، صاف و زلال که به‌ من جان می‌دهد.

- احمد‌ محمود

♡

محبوبم
تمام حرف‌ها یک‌ طرف ، همه‌ی ترانه‌ها ، قصه‌ها ، همه‌ی نوشته‌ها یک‌ طرف ، شکل ماهِ شما هم یک‌ طرف .️

- محمدصالح علاء

♡

درود به رفاقت های خاموش
نه تماس های مداوم
نه پیام های هر روزه
فقط یه قول نانوشته‌س که میگه:
«هروقت که بخوای، هستم»

‏با بعضیا که قطع ارتباط می‌کنی، تا مدت‌ها باید هی بهشون بفهمونی که نوشته‌هام ربطی به تو نداره تموم شدی بابا، ول کن.

‏یه قانون نانوشته‌ای هست که میگه:
تا وقتی دست از اهمیت دادن نکشی ، هیچ چی درست نمیشه
همین که ول می‌کنی ، یهو همه چی خودش حل میشه ..

کتاب برایم دنیای تازه ای است ..
حرفهای تازه و کارهای تازه ..
همچین جذب نوشته‌های کتاب می‌شوم
که اگر بیخ گوشم توپ بترکانند حالی‌ام نمی‌شود ..
مثل آدم تشنه‌ای که به آب رسیده باشد
هر جمله برایم شده‌ است یک جرعه آب گوارا ..
آبی خنک ، صاف و زلال که به من جان می‌دهد 🤍.

- احمد محمود

♡

کسی نمیداند،
امّا من هر روز صبح،
عطر تو را از هوا نفس می‌کشم

و هنوز هم وقتی به عکسی
که خودم از تو برداشته‌ام نگاه می‌کنم
عطر تو در چشمانم منتشر می‌شود

دیگر نمی‌توانم پنهانت کنم
از درخشش نوشته‌هایم می‌فهمند،
برای تو می‌نویسم
از شادی قدم‌هایم،
شوق دیدن تو را درمی‌یابند،
از لبخندم
پی به حضور تو می‌برند

من حتی
دیگر نمی‌توانم
تو را از خودت هم
پنهان کنم ...


#نزار_قبانی

این نوشتهٔ الیزابت کوبلر رو عمیقاً دوست دارم و درکش می‌کنم؛ می‌گه:
«زیباترین انسان‌هایی که تاکنون شناخته‌ام آن‌هایی بودند که شکست خورده‌ بودند، رنج می‌کشیدند، دچار فقدان شده بودند و با این حال راه خود را از اعماق درد و رنج گشودند و بیرون آمدند. این افراد حسی از قدردانی، حساسیت و فهم زندگی داشتند که آنها را پر از دلسوزی، ملایمت و توجه عمیق عاشقانه می‌کرد. زیبایی این افراد اتفاقی نبود.»

کاش میشد سر دَرِ هر خونه‌ی ایرانی این نوشته‌ی جبران خلیل جبران زده می‌شد که؛

فرزندانِ شما از آنِ شما نیستند!
شما مجاز هستید که عشقِ خود را به ایشان هدیه دهید، نه افکارتان را.