.
اضطراب خاطر از یک سوختن تسکین نیافت
آب بر آتش فکندیم و مکرر سوختیم...

#طالب_آملی

. .

آدمها را آرام آرام دوست داشته باشیم! هربار چای داغ را با عجله سر کشیدیم، سوختیم...!

.࿐

ما عصبی نیستیم، ما تمام‌قد سوختیم و به هرجامون دست بزنی دردمون میاد و داد میزنیم. عقب وایسا.

نسل سوخته ما بودیم که تو اوج جوونیمون نمیتونیم چیزایی که میخوایم رو داشته باشیم ، شماها هیچی نداشتین ، چون اون موقع امکانات نبود و همتون مثل هم بودین ، ما سوختیم ، چون همه امکانات هست ولی خیلی هامون نمیتونیم اونهارو داشته باشیم ...

✿ کپشن خاص ✿
ما غمگین‌تر بودیم از آنان...
از آنان که آرامشان می‌کردیم،
از آنان که دردشان محرز بود و چشم‌ها را به گریه وا می‌داشت.
درد ما را نمی‌شد دید، اما همچون زخمی بر روی استخوان، عمیق بود و هرثانیه جان خسته‌مان را می‌سوزاند، که راه می‌رفتیم و لنگ می‌زدیم، که دراز می‌کشیدیم و رنج می‌بردیم، که خوابمان نمی‌برد، که شادی را احساس نمی‌کردیم، که لبخندهامان عمیق نبود...
درد ما مدت‌ها، آرام آرام با گوشت و استخوان ما عجین شده‌بود و ما به مزمن‌ترین حالتِ یک انسان، غمگین بودیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و حوصله‌ای برای شرح و گریستن نداشتیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و دیگران را آرام می‌کردیم، مرهم می‌شدیم و دلداری می‌دادیم.
نا آرام‌ترین بودیم و می‌گفتیم: آرام باشید، درست می‌شود.
و خودمان با درد لاعلاجی بر جان، ایستاده‌بودیم و باور داشتیم درست نمی‌شود...

#نرگس_صرافیان_طوفان

ما غمگین‌تر بودیم از آنان...
از آنان که آرامشان می‌کردیم،
از آنان که دردشان محرز بود و چشم‌ها را به گریه وا می‌داشت.
درد ما را نمی‌شد دید، اما همچون زخمی بر روی استخوان، عمیق بود و هرثانیه جان خسته‌مان را می‌سوزاند، که راه می‌رفتیم و لنگ می‌زدیم، که دراز می‌کشیدیم و رنج می‌بردیم، که خوابمان نمی‌برد، که شادی را احساس نمی‌کردیم، که لبخندهامان عمیق نبود...
درد ما مدت‌ها، آرام آرام با گوشت و استخوان ما عجین شده‌بود و ما به مزمن‌ترین حالتِ یک انسان، غمگین بودیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و حوصله‌ای برای شرح و گریستن نداشتیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و دیگران را آرام می‌کردیم، مرهم می‌شدیم و دلداری می‌دادیم.
نا آرام‌ترین بودیم و می‌گفتیم: آرام باشید، درست می‌شود.
و خودمان با درد لاعلاجی بر جان، ایستاده‌بودیم و باور داشتیم درست نمی‌شود...

#نرگس_صرافیان_طوفان

بہ سلامتے
خودمون ڪہ تو آتیش ڪسایے سوختیم
ڪہ حتے یڪ بار هم برامون تب نڪردن :)

‏گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد
بسوختیم در این آرزوی خام و نشد ...

بدان هوس که به مستی ببوسم آن لب لعل
چه خون که در دلم افتاد همچو جام و نشد

حافظ

‏دقیقا اونجایی از زندگی هستم که بانو مهستی میگه : ما که به روزگار روزا رو باختیم همش نشستیم و سوختیم و ساختیم...:)

❣️❣️:❣️❣️

❣️عشق تفسیری ز آب و
❣️آتش است
❣️
❣️گاه خاموش است و
❣️گاهی سرکش است
❣️
❣️گاه در مجنون تجلی میکند
❣️گاه قصدجان لیلی میکند
❣️
❣️عشق از پروانه ها آموختیم
❣️محو گشتیم و سراپاسوختیم