جدی اگه کسی که روش کراش زدید و به دلتون نشسته و کلی عکساشو نگاه کردین و آخرش به ترستون غلبه کردین و بهش پیشنهاد دادین و اونم اوکی داده و لباس خوشگلاتونو‌ پوشیدین باهاش اومدین دیت ولی از قهوه خریدن برای طرف حس باخت میکنید ، با پولاتون دقیقا قراره چیکار کنید که حالتون خوب شه؟ :/

از پوشیدن لباس تکراری خجالت نکش
این نشون میده صاحب اصلی لباس هستی
" من راجب لباس حرف نزدم "

لذت دنیا را کسی بُرد
که هم پوشید و هم بخشید و هم خورد
هر آن کس کیسه اش محکم گره خورد
خودش مُرد
ثروتش را دیگری بُرد ...

اینطوریاست .

یک عمر باید بگذرد
تا بفهمی بیشتر غصه هایی ک خوردی
نه خوردنی بود نه پوشیدنی ؛
فقط دور ریختنی بود!!!

چقدر این تیکه از کتاب نیمه‌ی تاریک ماه قابل تأمله وقتی هوشنگ گلشیری می‌نویسه:

‏گفتم : شما به امیدوار بودن معتاد شده‌اید ، صبح‌ که بلند می‌شوید مثل کلاه و پیراهن و سنجاق کروات امیدواری‌تان را هم می‌پوشید ..

‏یادمه یه شب مُردم؛
صبحش بلند شدم دوش گرفتم، لباسامو پوشیدم، رفتم توی شهر و به کارام رسیدم…

چی میشد دور نبودی ، همسایه رو به رومون بودی ، دمپایتو می‌پوشیدی میومدی باهم یه چایی میخوردیم.️

آدم دوست داره به بعضیا بگه:
چی میشد دور نبودی همسایه رو به رومون بودی ، دمپایتو می‌پوشیدی میومدی باهم یه چایی میخوردیم :).️

قدر اونی رو بدون که کهنه پوشید تا تو نو بپوشی.

متنفرم از ندونستن روزمرگی کسی که دوستش دارم. متنفرم ندونم صبحونه چی خورده؛ چای‌ش رو با چی خورده. متنفرم ندونم چی پوشیده و با چی رفته دانشگاه. متنفرم ندونم راننده ون یا اسنپ بهش چی گفته. متنفرم ندونم هنوزم از اسنپ می‌ترسه یا نه. متنفرم ندونم بین دو کلاس چیکار کرده و وقتی با بی‌حوصلگی از کنار آدم‌ها عبور می‌کرده چی شنیده. متنفرم ندونم تو کدوم بشقاب غذا خورده و عصر قراره سینما بره یا درس بخونه. ماشالا ماشالا چقدر چیز میز برای تنفر‌ از زنده بودن وجود داره.