کسی که تشنه ی زندگی بهتر باشه رو
هیچ مانعی نمیتونه متوقف کنه ...

.࿐

در وصف صداش بهش بگو:

من تشنه‌ی صدای تو بودم
که می‌سرود،
در گوشم
آن کلام خوش دلنواز را...

#فروغ_فرخزاد

درد و دلاتو به کسی نگو
خیلیا تشنه‌ ی اشکای توان :)

.࿐

A selfish purpose can only take us so far before the Soul becomes thirsty

یک هدف خودخواهانه فقط می تواند ما را تا قبل از تشنه شدن روح ببرد.

.࿐

If you knew how much a wrong person can ruin your soul and body, you wouldn't be so thirsty for a relationship...

‏اگه میدونستید یک‌ ادم اشتباه چقدر میتونه روح و جسمتون رو تباه کنه اینقدر تشنه رابطه نبودید.

.࿐

وقتی گرسنه ای یه لقمه نون خوشبختیه
وقتی تشنه ای یه قطره آب خوشبختیه
وقتی خوابت میاد یه چرت کوچیک خوشبختیه
خوشبختی یه مشتی از لحظاته
یه مشت از نقطه‌های ریز که وقتی کنار هم قرار می‌گیرن یه خط رو می‌سازن به اسم زندگی

قدر خوشبختی‌هاتونو بدونید


. .

عشق یک عکس یادگاری نیست
عشق محصولِ ترس از تنها ماندن نیست
عشق فرزند اضطراب نیست
عشق آویختنِ بارانی به نخستین میخی
که دستمان به آن میرسد نیست
عشق یک تَوَهُّم بازیگوشانه‌ی تَن گرایانه نیست
عشق گرانبهاترین کالای مصرفی جهان است
یک کاسه آب خنک برای تشنه‌ی همیشه تشنه ...!

. #یک_عاشقانه_آرام
.#نادر_ابراهیمی

تفنگت را زمین‌ بگذار!
برای ما قسم خوردی!
قسم خوردی ز نام ما، ز حق و احترام ما،
قسم خوردی حفاظ جان ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! سهم ماست آزادی!
که حق ماست شرعا، منطقا، این ظلم را محکوم و این اجبار را، تحقیر را محکوم و این تزویر را محکوم‌ سازیم و... تو هم باید؛
کنار مردمت باشی!
تو باید یار ما، همراه ما، دستان قدرتمند ما باشی!
تفنگت را زمین بگذار! من مردم! چرا من را؟ تو باید ظلم را، ایران‌فروشان را،
تو باید دشمنان خاک ایران را،
تو باید درد را سرکوب می‌کردی! نه من را
من! منی را که؛
هزاران درد و ظلم و بی سرانجامی،
تورم، فقر، غارت، رنج و ناکامی
تمام سهمم از ایران شد و گفتم نه! من مجرم شدم حالا؟!
تفنگت را زمین بگذار،
دفاع از خویش و از حق گر گناه است این زمان، هیهات از این ذلت!
گنهکارم؟ بیا و هم‌گناهم باش
به خونم تشنه‌اند این‌ها،
من ایرانم! پناهم باش...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

گفت «درکت می‌کنم» و من انگار سال‌ها نیاز داشتم همین را بشنوم، انگار هیچ پاسخی و هیچ توجیهی و هیچ لبخندی برای حال درونم، به قدر این مفهوم عمیق، کفایت نمی‌کرد.
گفت «من درکت می‌کنم» و آرام گرفتم، مانند تشنه‌ای که به آب رسیده‌باشد

. .

ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
بندگان را ز بَرِ خویش جدا می‌داری
تشنه ی بادیه را هم، به زلالی دریاب
به امیدی که در این ره به خدا می‌داری


#حافظ