یه وقتایی تو فقط کل بحث رو راه انداخته بودی تا یه دوست دارم ساده بشنوی که اونم نشنیدی.

کسی که تو رو به گریه انداخت، یه روزی برات گریه میکنه.

چقدر این متن شبیه من بود:
الان که بر می گردم به پشت سرم نگاه میکنم
میبینم کم گذاشتم! نه برای بقیه برای خودم
من را چیزی نجات نداد من لاشهی روحم را به روی شانه‌ی خودم انداختم و دوام آورد...!:)
• |.

‍ نوشته بود:
" بار عشق را باید انداخت بر دوش کلمات روزمره. مثلا "دیوونه چطوری؟" یک‌جور جمله‌ی عاشقانه است".
اما من گمان می‌کنم بار عشق را باید انداخت بر دوش رفتارها... پرسیدنِ حال آدم‌ها در بی‌وقتی، یا خریدنِ گل‌های بی‌وقت، یا بخشیدن چیزی که دوستش داری، یا ناگهان سر چرخاندن و تلاقی نگاه، یا ایستادن برای رسیدن ماشین و زل زدن به او تا دور و دور و دورتر شود.

آلما توکل

عزیزم ‏کسی که تو رو گریه انداخت یه روزی برات گریه می‌کنه.

میوه نارس را دیده ای؟
هرچقدر هم زیبا باشد طعم گس می‌دهد.
کال است، ناچاری دور بیندازی‌اش
میدانی
زندگی بی تو طعم گس می‌دهد
می‌شود یک چیز دور انداختنی!

کاش می‌تونستم به راحتی پوست انداختن از جسمم و متعلقاتش جدا شم و برم جایی که دست کسی بهم نرسه.

حسی که گفتم شاید با کمی قدم زدن بگذرد
مرا وسط خیابان به گریه انداخت ..

- جنگل نروژی .

♡

هم میخوام ببینمت هم نمیخوام، هم دوست دارم هم ندارم، هم خوشحالم میکنی هم ناراحت، هم میخوام باهات حرف بزنم هم نمیخوام، هم باعث آرامشمی هم اورثینکام، تو من رو توی مجموعه عظیمی از تضادها گیر انداختی.

مرسی که خودت رو از چشم‌هام انداختی اگه به من بود حالا حالاها میزاشتمت رو چشم‌هام و میبخشیدمت.