‌‏واسه دوستم خواستگار اومده با کلی ذوق واسمون تعریف میکرد، ازش پرسیدم خب پسره چجور آدمیه حالا
گفت باباش پولداره..

مرا چه چیزی نجات داد؟!
دیدار تو وقتی دلم بهانه ای برای تپیدن میخواست.

دلم نمیخواد با آدم بهتری آشنا شم، دلم می خواست تو آدم بهتری واسم بودی.

من میخواستم تو همه‌ی ”نمیشه“ های خودت رو حل‌ کنی ولی خب شاید جون جنگیدن نداشتی..

دلم میخواست الان کنارت باشم باهات حرف بزنم بهت بگم غصه نخور، من هستم من هستم حتی وقتی که تو حال خودت نباشی تو قرار نیست تنها بمونی من همیشه شنونده حرفاتم من همیشه همراهتم همیشه ازت حمایت میکنم اصلا بیا غصه هاتو نصف کنیم نصف اولش مال من نصف دومش بازم مال من. تو فقط خوب باش، همین.

شنیدن جمله‌ی میخواستم برات فلان کارو کنم روانیم میکنه عزیزم اگه میخواستی میکردی

‏فک میکنم دلیل تغییر رفتار ناگهانی آدما اینه که یا به چیزی که ازت میخواستن رسیدن، یا مطمئن شدن دیگه نمیرسن.

یادته؟!
اون شبی رو‌میگم که فک میکردی رسیدی به تهِش همون شبی که تا خود صبح اشک ریختی..
اون شب گذشت و بازم یه زندگیت ادامه دادی، بازم اشتباه کردی، بازم با موقعیت های سخت تر رو به رو شدی ولی هر بار قوی تر از قبل بودی..!
میخوام بگم هر سختی هر چقدرم سخت و تلخ باشه، هر چقدرم ترسناک باشه بالاخره میگذره و تو از پسش برمیایی!
فقط خواستم بهت یادآوری کنم که: باز میشه این دَر صبر کن…

من دلم نمیخواست خیلی چیزارو تجربه کنم، دلم نمیخواست تا اون حد عصبانی و ناراحت بشم، دلم نمیخواست اونجوری ذوقم کور شه، دلم نمیخواست پروانه‌های تیکه تیکه شده‌ی خونی رو بالا بیارم، یا همه‌ی اون حسای قشنگ برام یه کابوس شن، دلم نمیخواست انقدر اذیت شم که الان هرکاری کنم نتونم خوشحال شم، دلم نمیخواست همه‌ ی حِسام له شه و الان بی حس شم، نمیخواستم اینجوری از زندگی درس بگیرم.

ولی در نهایت متوجه میشی که چیز زیادی نمیخواستی، بلکه از شخص اشتباهی انتظار داشتی.