حواسمون نیست که چه راحت با حرفی که تو هوا رها میکنیم،
چجوری یک نفر رو به هم میریزیم!
چند نفر رو به جون هم می اندازیم!
چه سرخوردگی یا دلخوری هایی به جا میذاریم!
چقدر زخم میزنیم!
چقدر میشکنیم!
حواسمون نیست؛ که ما میگیم  و رد میشیم و میزاریم به پای رک بودنمون،
اما یکی ممکنه گیر کنه!
بین کلمه های ما...
بین قضاوتهای ما...
بین برداشت های ما...
دلی که میشکنیم ارزون نیست!
پس بیایید با احتیاط حرف بزنیم،
با احتیاط برخورد کنیم،
مراقب رفتار و حرکاتمون باشیم،
بیایید کلآ خوب بودن رو هر روز تمرین کنیم.!

بابا کسی اصلا به ما نگفته بود بزرگسالی اینطوریه که. فکر میکردیم میریم دنیا رو می‌بینیم. با کسی که دوسش داریم زندگی تشکیل میدیم. تلاش میکنیم و از خودمون یه ردپای کوچیکی جا میذاریم تو این دنیا.

•
من و دوستام وقتی قرار میذاریم تو خونه دورهم باشیم.

「♡」

انقدر مهربون و احمقیم که
اگر کسی هم از چشممون بیفته،
بَرش می‌داریم،
یه فوتش می‌کنیم و میذاریم سرجاش :)

پسرا ما موهامونو باز میذاریم که شما واسمون ببافیدشون

‏بعضیام فکر میکنن قراره بهمون بی‌اعتنایی کنن و ما تا آخر عمرمون بهشون محبت کنیم...
ولی یه‌بار واسه همیشه بدون اینکه پشت سرمونو نگاه کنیم میذاریم و میریم

واسه یه آدمایی وقت میذاریم
که سگ نگاهشون نمیکنه :)

.. ..

کاش همون‌جور که سیب‌زمینی و کتلت خیلی چرب رو میذاریم توی دستمال کاغذی تا روغنشون بره، میتونسیم دور خودمونم دستمال بپیچیم چربی‌مون حذف شه.

اینروزا شدیم آدمای دست دوم. هرجا پا میذاریم ینفر قبل ما قول موندن داده بوده و گذاشته رفته! هر عطری میزنیم یکی قبل از ما براش زده بوده. هرجایی میریم با نفر قبلی میرفته‌. خلاصه آدم دیر رسیدن ها هستیم


.

‏نه به خودمون میایم و نه میذاریم کسی به خودمون بیارتمون