بودنت زیباست مثل تابیدن آفتاب
بر ساقه‌های تُرد بابونه
بر تن درخت ایستاده‌ بر من
ماه در آغوش تو
به خواب می‌رود ...
خورشید با چشم‌های تو
بیدار میشود ...
عشق من !
بودنت زیباست
مثل پر شستن قو
مثل چرخیدن پروانه
مثل پرواز بر تلاطم دریا ..!!



عباس معروفی

اما یادت نره که حضورِ تو امید من بوده و هست؛ یادت نره که من به تو ایمان داشتم و می‌دونستم با بودنت همه‌چیز رنگی میشه. من باورت داشتم و تو حتی یکبار هم قلب منو ناامید نکردی. تو شدی یه ماهِ بزرگ وسطِ زندگیِ تاریک من و تابیدی. کارِ تو ماه بودنه، نور خودت رو بتابون به منه شب و روشن نگهم دار عزیزکم. :).


.🩷

•
بودنت زیباست         
مثل تابیدنِ آفتاب
برساقه‌های تُرد بابونه 🤍.

- عباس معروفی

♡

قوی باش خوب من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن.
بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقب روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان...

وقتی که هیچ نوری نبود تو تابیدی به قلب تاریکم. چه‌جوری عاشقت نشم؟.

.࿐

𝑇ℎ𝑒 𝑠𝑢𝑛 𝑖𝑠 𝑎𝑙𝑤𝑎𝑦𝑠 𝑠ℎ𝑖𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑜𝑛 𝑎 𝑝𝑎𝑟𝑡 𝑜𝑓 𝑦𝑜𝑢𝑟 𝑙𝑖𝑓𝑒

خورشید همیشه به قسمتی از زندگی‌تان در حال تابیدن است‌‌

.࿐

•
دلخوش باش
به باریکه‌ ی نوری که از بین چین‌ های پرده روی تخت تابیده..

「♡」

به هــنر علاقه داری ؟
می‌دونستی می‌تونی کنکور هنر بدی و وارد دانشگاه‌های هنر بشی و رشته‌های هنری رو بخونی؟.

.تو یه همایش رایگان بهت یاد میدیم ۲ماهه تو کنکور هنر ۳رقمی بشی!

.هـنـری ها بشتابید ..

مجازی

قبل تو جهان خاموش بود
و هر بار قدم می زدم
    با انگشت هایم، شهر شیشه ای را
پشت همان عکس های تکراری
انتظار پشت پنجره نشسته بود
و فریاد خاموشی در من شعله می کشید
چه کسی من را
      دزدید از من !
که هر بار می رسم به تو ،
            خودم را می یابم
ای که لحن چشمانت
       شبیه خواب های آن سالم بود
مگر آفتاب نمی تابید ،
   که اینگونه
      سایه به سایه ات
         به بی مقصدی رسیده ام ...!

#لیلا_حاجتمند
#کتاب_من_کجاجاماندم

قبل تو جهان خاموش بود
و هر بار قدم می زدم
    با انگشت هایم، شهر شیشه ای را
پشت همان عکس های تکراری
انتظار پشت پنجره نشسته بود
و فریاد خاموشی در من شعله می کشید
چه کسی من را
      دزدید از من !
که هر بار می رسم به تو ،
            خودم را می یابم
ای که لحن چشمانت
       شبیه خواب های آن سالم بود
مگر آفتاب نمی تابید ،
   که اینگونه
      سایه به سایه ات
         به بی مقصدی رسیده ام ...!

#لیلا_حاجتمند