‌
تبدیل
به
بهترین
نسخه‌ی
خودت
شدن
با
خداحافظی
های
زیادی
همراهِ ...!

شاید بشود با خیلی چیزها کنار آمد،
اما کنار آمدن با دلی که همراهِ تو نیست، وحشتناک است.

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی. عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی. خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی. می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی!
فارغ از انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو همراه‌ست، ادامه است...

.سیدمحمد مرکبیان

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی. عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی. خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی. می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی!
فارغ از انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو همراه‌ست، ادامه است...

سید محمد مرکبیان-آغوشی برای یک سفر طولانی


. .

ادامه، در ذاتِ زندگی نهفته است. اصلاً رَوند
زندگی همین است، که ادامه دهی. زمین
میخوری، بلند می‌شوی و ادامه میدهی.
عزیزت میمیرد، بعد کمی مکث، ادامه میدهی.
خسته می‌شوی، اندکی بعد ادامه میدهی.
می‌ترسی، باز اما ادامه میدهی! فارغ از
انتخاب و توان، تا وقتی زنده‌ای، آنچه با تو
همراه‌ است، ادامه دادن است.

.سید محمد مرکبیان
. آغوشی برای یک سفر طولانی

. .

احساس درد ، همراهِ ما بزرگ می شود و هر ثانیه ، استانداردها و آستانه ی هشدارش تغییر کرده ، و به احساساتی که پشتِ سر گذاشته ، بی تفاوت می شود . دردهایِ دیروز ، مسخره ترین اتفاقات از نگاهِ امروز ماست و دردهای امروز هم قطعا برایِ فردا و فرداهایمان پیش پا افتاده و دم دستی خواهند بود ، پس غصه خوردن برایِ احساسات و مشکلاتِ مقطعی که با گذر زمان ، بی اهمیت می شوند ، منطقی نیست !
از آدم هایِ دیروز ، آن ها که لیاقت داشته اند ، هنوز هم هستند و آن ها که ارزش ماندن نداشته یا به ما مربوط نبوده اند ، بی آن که بخواهیم یا حواسمان باشد ؛ فراموششان کرده ایم .
هم دردها و هم آدم ها ، راحت تر از چیزی که فکرش را می کنیم ، فراموش می شوند ... باید به "زمان" سپرد ،
زمان ؛ تکلیفِ اهمیت و ارزش اتفاقات و آدم ها را روشن می کند .

. .

اون توجه و محبتی که خودت به طرف یاد بدی چیکار کُنه و کِی تورو ببینه و کجا بهت توجه کنه، دوزار نمیارزه،
محبت و توجه، همراهِ عشق میاد،
غریزیه، همه بلدن،
دائم خودتونو یادآوری نکنید.

هر بار که دستش میرفت توی موهام،
یک لایه درد همراهِ دستش بیرون می‌ رفت...

.#عباس_معروفی

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
. .

اون توجه و محبتی که خودت به طرف یاد بدی چیکار کُنه و کِی تورو ببینه و کجا بهت توجه کنه، دوزار نمیارزه،
محبت و توجه، همراهِ عشق میاد،
غریزیه، همه بلدن،
دائم خودتونو یادآوری نکنید.

هر بار که دستش میرفت توی موهام،
یک لایه درد همراهِ دستش بیرون میرفت...!!! ¡¡¡..