احساساتی که الان داری تجربه می‌کنی بخشی از پروسه‌ی پذیرشه؛ تحمل کن، صبوری کن، همه‌اش می‌گذره و دوباره به زندگی برمی‌گردی. فقط یادت نره که برای هر آدمی زمانش متفاوته‌. برای تو هم اتفاق می‌افته؛ شاید کمی دیرتر، شاید کمی دورتر اما بالأخره باهاش کنار میای.

یه روزی از همین روزا با لبخندی که روی لبت نقش بسته برمی‌گردی میگی:
خدایا این از اون چیزی که من روش حساب کرده بودم بیشتره :)🤍

♡

من دوستت نداشتم؟ من فال گرفتم ببینم برمی‌گردی یا نه.

یه غمی خیلی پر رنگ‌تر از بقیه غم‌هاست، هضم نشدنی و هرگز خوب نشدنی. هر بار با هر اتفاقی غمگین می‌شی یا صدمه می‌بینی برمی‌گردی پیش اون غم. از غم‌ های جدید به کهنه ترین غمت پناه می‌بری. به جانکاه ترین غمت، به غم عزیز بی‌رحمت.

قرار ما باشه اونجایی که
توو هر آدمی دنبالِ من می‌گردی :)

قرارِ ما باشه اونجایی که:

تو هرررر آدمی دنبال "من" می‌گردی

برویم
دعاےِ
آغوش بخوانیم
"تو با لب من"....
"من با لب تو".....
         باور ڪـن
    با لبخند خدا بر می‌گردیم.....!!

#عباس_جوخواست

خونه جاییه که داخلش احساس امنیت مطلق می‌کنی و راحتی.
خونه جاییه که مهم نیست کجا باشی یا کجا بری، تهش به همونجا برمی‌گردی.
خونه جاییه که درونش آرامش داری. حالت خوبه و برات یه آخیش مطلقه.
خونه جاییه که وقتی از خونه فرار می‌کنی به اونجا می‌ری.
تو “خونه” ی منی.

. .

«برمی‌گردیم به‌هم، چنان تنِ خسته به خواب.»

غاده السمان به غسان کنفانی می‌گوید :

می‌دانم که مرا کم داری
اما دنبالم نمی‌گردی
دوستم داری ولی به من نمی‌گویی
و آن‌گونه که هستی، خواهی ماند...
سکوت تو مرا می‌کُشد

غسان کنفانی در جواب می‌گوید :

من اما لااقل از یک چیز مطمئنم
و آن ارزش تو نزد من است
سراپای وجودم با حرص و ولع
به سمت تو خیز برمی‌دارد
اما ظاهرم ثابت است...