ﺑﻪ ﻃﺮﺯ ﻋﺠﻴﺐ ﻭ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ !
ﺩﻟﺨﻮﺷﻲ ﻫﺎ ﮐﻢ ﻧﻴﺴﺖ !
ﺁﺩﻣﻬﺎﻱ ﺩﻭﺭُ ﺑﺮﻡ ﻫﻢ ﮐﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ !
ﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﺭﻭﻱ ﻟﺒﻢ ﻣﻴﻨﺸﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻴﺮﻭﻧﺪ !
ﻭﻟﻲ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ... !
ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻢ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﺖ ﭼﻄﻮﺭ ﻣﻴﮕﺬﺭﺩ ... ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ !
ﻣﻴﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﻧﻲ !
ﻭ ﻣﻴﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺪﺍﻧﻲ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺯﺟرﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ !
ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺮﺍ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﺧﻮﺵ ﺑﺤﺎﻟﺖ ...
ﭼﻪ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺍﻱ ﺩﺍﺭﻱ !
ﮐﺎﺵ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻣﺜﻞ ﺗﻮ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻭ ﺑﺨﻨﺪﻳﻢ...
ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ، ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﻧﻔﺴﻬﺎﻳﺖ ﻏﺒﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ !!!
ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺗﺎﺭ ﺍﺳﺖ !!!
ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ؟ !
ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺷﻬﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﻡ ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ ؟ !
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺷﺎﺩﻡ ﻧﻤﻴﮑﻨﻨﺪ ؟ !
ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮﺍﻫﻢ بیشتر ﺑﺸﻨﺎﺳﻤﺸﺎﻥ ؟ !
از ادمهایی که نزدیک میشوند و پس میزنم ؟!
ﺧﻼﺻﻪ ﺩﺭﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﻫﺎ ....
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﻢ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺑﺮﺗﻦ ﻧﺎﺭﺱ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪ ... !
ﮐﺴﯽ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻀﺤﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻤﮑﻦ .... ﻓﻘﻂ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺟﻨﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﻋﻘﯿﻢ ﺑﻐﺾ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻗﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻡ...

#ناشناس

گفتيم استاد ما خسوف و كسوف رو اشتباه ميگيريم یه راهکاری بدین اینارو قاطی نکنیم
.
.
.
گفت ببينيد خسوف چون اولش خ داره
.
خورشيد هم با خ شروع ميشه پس ميشه ماه گرفتگی:))

ياد بگيريم كه قضاوت نكنيم...

هرکسي خوشگل و خوش تيپه،هرزه نيست...
هرکسي ريش داره، مومن نيست...
هرکسي خوش زبانه، چاپلوس نيست...
هرکسي ميخنده، بي غم نيست...
هرکسي زياد کارميکنه، حمال نيست...
هرکسي دوچرخه سواره، فقير نيست...
هرکسي آدمه، انسان نيست...
کسي که سيگار ميکشه، معتاد نيست...
کسي که درس نميخونه، خِنگ نيست...
کسي که سکوت ميکنه، يل نيست...
هر کسي مثل شما رفتار کرد مثل شما نيست...
پس زود قضـــــاوت نکنيم.

«صداى پدر و مادرتان را بشنويد»

پسرك در حالى كه از خانه دور شده بود، چشمش به شىء درخشانى افتاد كه در آن سوى خط راه‌آهن مى‌درخشيد. به سوى آن رفت... او يك سكه پيدا كرده بود. با خوشحالى سكه را برداشت و براى آنكه با آن چيزى بخرد، به راه افتاد.

وقتى مى‌خواست از ريل عبور كند، سكه از دستش رها شد و بين سنگريزه‌ها و ريل راه‌آهن افتاد. كودك مصمم بود سكه را به دست بياورد، بنابراين روى ريل نشست تا سكه را هر طورى كه شده از زير ريل بيرون بكشد.

در همين لحظه‌ها كه كودك روى ريل نشسته بود، مادر صداى سوت قطار را شنيد كه نزديك مى‌شد. كنار پنجره رفت تا از فرزندش بخواهد به داخل خانه برگردد، اما ديد كه فرزندش روى ريل نشسته است و به صداى سوت قطار توجهى نمى‌كند!

سرآسيمه از خانه بيرون آمد تا فرزندش را از روى ريل كنار بكشد، اما با فرزندش خيلى فاصله داشت و ممكن نبود بتواند زودتر از قطار به فرزندش برسد. در همين لحظه بود كه تمام لحظاتى را كه او با فرزندش گذرانده بود، جلوى چشمانش ظاهر شد... ناگهان او تصميم بزرگى گرفت، به جاى اينكه به سمت كودك خود بدود، روى ريل ايستاد و خواست هرطور كه شده قطار را متوقف كند. او در حالى كه بلند فرياد مى‌زد، از پسرش مى‌خواست تا زودتر از روى ريل كنار برود، ولى كودك همچنان بدون توجه به فريادهاى مادرش در تكاپوى يافتن سكه بود...

راننده قطار با ديدن زن بلافاصله ترمز را كشيد، اما ديگر دير شده بود... قطار به بهاى خون مادر، در چند قدمى كودك ايستاد...

نکته: مبادا ما نيز همچون كودكى باشيم كه به بهانه سكه‌اى، مادر و پدرمان را در حالى كه با تمام وجود براى ما و به‌خاطر ما از خودشان گذشته و مى‌گذرند، ناديده بگيريم.

هميشه کساني هستند
که در نهايت دلتنگي
نمي توانيم آنها را در آغوش بگيريم
بدترين اتفاق شايد همين باشد ..

استادِ مولانا که خورشيد است
هفت آسمان را هيچ می ديدست
ما هم دهان را هيچ می گيريم
زخم زبان را هيچ می گيريم
دارم جهان را دور مي‌ريزم
من قوم و خويش شمس تبريزم
نانت نبود ؟ آبت نبود ای مرد ؟
ول کن جهان را ! قهوه‌ات يخ کرد ..

خودکشى مال خارجياست . ما يه نون و ماست هم بخوريم سرطان ميگيريم ميميريم :|

گاهي چه اصرار بيهوده اي است...!!!
اثبات دوست داشتَنمان به آدمها...!!!
معرفتهاي بي جايمان...!!!
دوست داشتَنهاي زياديمان...!!!
بَها دادنِ بيش از حدمان...!!!
تلاشهاي بي مورد براي حفظ دوستي هايمان...!!!
اما ...(((
باور كنيد بيشتر دوستمان دارند وقتي...!!!
دوستِشان نداشته باشيم...!!!
سُراغشان را نگيريم...!!!
حتي حالشان را هم نپرسيم...!!!
وقتي براي آدمهاي بي محبتِ امروزي...!!!
با معرفت بودن...!!!
و بي معرفت بودن...!!!
خوبي و بدي...!!!
يكي است...!!!
پس چرا خودمان را خسته كنيم...!!!
.
.
.
ميانِ اين مردُم بايد عاقلانه زندگي كرد نه عاشقانه...
همين...!!!

معلم از دانش آموزان خواست اسامي " عجايب هفت گانه " را بنويسند .

با وجود اختلاف نظرها ، بيشتر بچه ها اينها را نام بردند :

1- اهرام ثلاثه

2- تاج محل

3- دره بزرگ گراند كانيون

4- كانال پاناما

5- كليساي پطرس مقدس

6- ساختمان امپاير استيت

7- ديوار بزرگ چين

يكي از دانش آموزان هنوز كارش را تمام نكرده بود .

آموزگار پرسيد كه آيا مشكلي دارد ؟

دختر جواب داد :

بله ، كمي مشكل دارم ،

چون تعداد شگفتي ها خيلي زياد است و نمي دانم كدام را بنويسم .

آموزگار گفت :

آنهايي را كه نوشته اي نام ببر شايد ما هم بتوانيم كمك كنيم .

دختر با ترديد چنين خواند :

به نظر من " عجايب هفت گانه " دنيا عبارتند از :

1- ديدن

2- شنيدن

3- لمس كردن

4- چشيدن

5- احساس كردن

6- خنديدن

7- دوست داشتن

كلاس در سكوت فرو رفت .

آن چيزهايي كه به نظرمان ساده و معمولي مي رسند ،

ناديده و دست كم ميگيريم .

در حالي كه حقيقتا شگفت انگيزند !!!

همانها با ملايمت به يادمان مي آورند كه با ارزشترين چيزهاي زندگي ،

ساخته دست انسان نيستند و آنها را نمي توان خريد .

آنقدر خودمان را مشغول نكنيم كه بي توجه از كنارشان بگذريم .

امروز خانومه وسط خيابون رانندگي ميكرد بهش گفتم خانوم ببخشيد ميشه بياين تو لاين
خيلي جدي بهم گفت نه من توواتس آپم

ماباكيا داريم خدايي يارانه ميگيريم