هیچ بوسه‌ای جای زخم‌زبان را خوب نمی‌کند!
پس مراقب گفتارتان باشيد.
آنقدر خوب باشيد که ببخشيد، امّا آنقدر ساده نباشيد که دوباره اعتماد کنید!
اگر احساس افسردگی دارید، درگير گذشته هستید.
اگر اضطراب دارید، درگير آینده!
و اگر آرامش دارید، در زمان حال به سر می‌برید.
یک نكته را هرگز فراموش نكنيد:
لطف مکرّر، حقّ مسلّم می‌گردد!
پس به اندازه لطف کنيد.
از کسی که به شما دروغ گفته نپرسيد: چرا؟
چون سعی می‌کند با دروغ‌های پی‌درپی، شما را قانع كند!
جادّه‌ی زندگی نبايد صاف و هموار باشد وگرنه خوابمان می‌برد!
دست‏اندازها نعمت بزرگی هستند...

ﺍﮔﺮ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻴﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ
ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ،
ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ بر ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ
ﺑﺎﺷﻴﺪ...

اصلاً ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺏ ﺧﺪﺍ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ،
ﺧﺪﺍ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﻴﻜﻨﺪ...!

ببخشيد شما ثروتمنديد؟


هوا بدجورى توفانى بود و آن پسر و دختر كوچولو حسابى مچاله شده بودند. هر دو لباس هاى كهنه و گشادى به تن داشتند و پشت در خانه مى لرزيدند. پسرك پرسيد: ببخشين خانم! شما كاغذ باطله دارين؟
كاغذ باطله نداشتم و وضع مالى خودمان هم چنگى به دل نمى زد و نمى توانستم به آنها كمك كنم. مى خواستم يك جورى از سر خودم بازشان كنم كه چشمم به پاهاى كوچك آنها افتاد كه توى دمپايى هاى كهنه كوچكشان قرمز شده بود. گفتم: بيايين تو يه فنجون شيركاكائوى گرم براتون درست كنم.
آنها را داخل آشپزخانه بردم و كنار بخارى نشاندم تا پاهايشان را گرم كنند. بعد يك فنجان شيركاكائو و كمى نان برشته و مربا به آنها دادم و مشغول كار خودم شدم. زير چشمى ديدم كه دختر كوچولو فنجان خالى را در دستش گرفت و خيره به آن نگاه كرد. بعد پرسيد: ببخشين خانم! شما پولدارين ؟
نگاهى به روكش نخ نماى مبل هايمان انداختم و گفتم: من؟ اوه... نه!
دختر كوچولو فنجان را با احتياط روى نعلبكى آن گذاشت و گفت: آخه رنگ فنجون و نعلبكى اش به هم مى خوره.
آنها درحالى كه بسته هاى كاغذى را جلوى صورتشان گرفته بودند تا باران به صورتشان شلاق نزند، رفتند. فنجان هاى سفالى آبى رنگ را برداشتم و براى اولين بار در عمرم به رنگ آنها دقت كردم. بعد سيب زمينى ها را داخل آبگوشت ريختم و هم زدم. سيب زمينى، آبگوشت، سقفى بالاى سرم، همسرم، يك شغل خوب و دائمى، همه اينها به هم مى آمدند. صندلى ها را از جلوى بخارى برداشتم و سرجايشان گذاشتم و اتاق نشيمن كوچك خانه مان را مرتب كردم. لكه هاى كوچك دمپايى را از كنار بخارى، پاك نكردم. مى خواهم هميشه آنها را همان جا نگه دارم كه هيچ وقت يادم نرود چه آدم ثروتمندى هستم.
(((کتاب من منم، تو تویی)))
(((ماريون دولن )))

دل آدم ها خيلي ساده گرم ميشود:
به يک دلخوشي کوچک،
به يک احوالپرسي ساده،
به يک دلداري کوتاه،
به يک تکان دادن سر، يعني تو را مي فهمم…
به يک گوش دادن خالي، بدون داوري و نظر دادن،
به يک همراه شدن کوچک،
به يک پرسش: روزگارت چگونه است؟
به يک دعوت کوچک، به صرف يک فنجان قهوه!
به يک وقت گذاشتن براي تو،
به شنيدن يک کلمه؛ من کنارت هستم،
به يک هديه ي بي مناسبت،
به يک دوستت دارم بي دليل،
به يک غافلگيري،
به يک خوشحال کردن کوچک،
به يک نگاه،
به يک شاخه گل،
فقط همين…
سخت نيست…
ببخشيد تا کائنات ببخشد … ♡♡♡

مورد داشتيم (⬅دختره ➡) زنگ زده فرودگاه
پرسيده ببخشيد پرواز تهران مشهد زمانش چقدره؟
خانومه گفته يه لحظه !
(⬅دختره➡) گفته : مرسي و قطع کرده !!!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
مي فهميييي
قطع کرده !!!
پسرا ببينين چقد هواتونو دارم (^__^)
یکی بیاد پرچم پسرا رو بگیره من فرار کنم ⊙﹏⊙

مامور جهنم : هي تو بشر بيا اينجا

+ چيه؟

مامور : چيه تريپ برداشتي؟ ميدم سرب داغ بريزن تو حلقت!!

+ بده بريزن زودتر...

مامور : دِپ ميزني؟؟ قضيه چيه؟ مشخصات بده؟

+متولدِ دهه ي 70

مامور: ببخشيد دادا شرمندتم!

الان ميگم بفرستنت بهشت اشتباهي شده

معذرت ميخوام خدا منو ببخشه..

+ بيخيال همه زندگيمون اشتباه بود!

چيزي نشده رفيق! خسته نباشي

و آدمو ميبرن بهشت و مامور جهنم ميگه:

دمشون گرم اين دهه ي هفتادیا چه معرفتي دارن بخدا

از هيچي عقده ندارن!

:)

خوش قيافه

خوش تيپ

خوش استيل

با مرام

شجاع و …

اينا نشونه هايه يه دهه هفتاديه.

دهه هفتاديااا کــــــُـــپی

امروز خانومه وسط خيابون رانندگي ميكرد بهش گفتم خانوم ببخشيد ميشه بياين تو لاين
خيلي جدي بهم گفت نه من توواتس آپم

ماباكيا داريم خدايي يارانه ميگيريم

دل تکونی از خونه تکونی واجب ترِه
دلتو بتکون
از حرفا
بُغضا
آدما
دلتو بتکون از هرچی که تو اين يک سال ...
يادش دلتو به درد آورد
از خاطره هايی که گريه هاش بيشتر از خنده هاش بود
از نفهميدنِ اونايی که هميشه فهميديشون
دلتو بتکون از کوتاهی های خودت
اگه با يه
"ببخشيد! من هم مقصر بودم" يکی رو آروم می کنی
آرومش کن
دلتو بتکون.. يه نفسِ عميق بکش
سلام بده به بهار
به اتفاقای خوب
به خودت قول بده تو سالِ جديد
بيشتر دوست داشته باشی
بيشتر باشی
بيشتر بخندی......

يه دختر مسيحي ميره پيش يه کشيش ، ميگه : ببخشيد ، من هر دفعه از جلوي آينه رد ميشم ، به خودم ميگم من چقدر خوشگلم ، من گناه ميکنم ؟ کشيشه ميگه : نه دخترم شما گناه نميکني ، اشتباه ميکني

مامور دروازه جهنم: هي تو بشر بيا اينجا
آدم: چيه؟
مامور: چيه تريپ برداشتي؟ ميدم سرب داغ بريزن تو حلقت!!...
آدم: بده بريزن زودتر.....
مامور : دِپ ميزني؟؟ قضيه چيه؟ مشخصات بده؟
آدم: دهه ي 70 متولد ايران...
مامور: ببخشيد دادا شرمندتم!!! الان ميگم بفرستنت بهشت اشتباهي شده! معذرت ميخوام خدا منو ببخشه..
آدم: بيخيال همه زندگيمون اشتباه بود! چيزي نشده رفيق! خسته نباشي و آدمو ميبرن بهشت و مامور جهنم ميگه: دمشون گرم اين ايرانياي دهه ي هفتاد چه معرفتي دارن بخدا... طفليا با اينهمه زجري که کشيدن از هيچي عقده ندارن.....
خوش قيافه ،خوش تيپ ♥، خوش استيل ♥، با مرام ♥، شجاع
و … اينا نشونه هايه يه دهه هفتاديه.