از دید بقیه روی پاهام وایستادم حالم خوبه و واقعا قوی‌ام، اما حقیقت اینه که خسته‌ام، تیکه تیکه شدم، میخوام فرار کنم، میخوام برم گم و گور شم.

حتی اگر از تاریکی های درونت هم باهام حرف بزنی،من تورا طوری نگاه میکنم انگار خورشیدی.

چیه این کلمه‌ بمون؟
‏که وقتی میشنویش انگاری دنیا رو بهت دادن!
‏- بمون باهام
‏- بمون تو زندگیم
‏- بمون تا بمونم
‏و قشنگترین و شیرین‌ترینش اینه که بگه: بمونی برام

اینجوریم که خیلی مهربونم خیلی اهمیت میدم خیلی صاف و ساده م با آدمایی ک دوسشون دارم
ولی اگه یذره متوجه بشم باهام صادق نیستن و با سیاست رفتار میکنن کلا از چشمم میفتن دگ نمیتونم باهاشون ارتباط بگیرم .

میدونم پیام دادن نوبتی نیست،
ولی خب
باید مطمئن شم آدمای مقابلم هم دلشون میخواد باهام حرف بزنن یا نه…

اینطوریم که خیلی مهربونم، خیلی اهمیت میدم، خیلی صاف و ساده‌ام با آدم‌هایی ک دوستشون دارم، ولی اگه یذره متوجه بشم باهام صادق نیستن و با سیاست رفتار میکنن کلا از چشمم میفتن دیگه نمیتونم باهاشون ارتباط بگیرم.

من تمام صبرم رو دارم برای تحمل گرما خرج میکنم، دیگه حوصله‌ ارتباط با آدم‌ها رو ندارم، لطفا باهام حرف نزنید، ممنون

یه تفکر اشتباه رایج درباره‌ی ترمیم زخم‌ها و تروماهامون وجود داره که فکر میکنیم روزی میرسه که همه زخم ها در روانمون پاک میشه جوری که انگار نه انگار هیچوقت زخمی وجود داشته یا درد و رنجی در درونمون بوده!
اما حقیقت شفای روانمون این نیست که بتونیم درد رو حذف کنیم!
بلکه واقعی‌ترین نوع بهبود، اینه که یاد بگیری
چطور درد رو در دل جریان زندگیت جا بدی،
بدون اینکه اون درد، تو رو متوقف کنه!

وقتی یادم میاد باهام چیکار کردی، تعجب میکنم که چرا هنوزم دوستت دارم.

گاهی دنبال خودمون توی گذشته‌ها میگردیم،
چون نسخه‌ی قدیمی‌مون، تنها راه ارتباطی با احساساتیه که دیگه پیداشون نمیکنیم! احساساتی که فکر میکردیم همیشه باهامون می‌مونن، اما تو مسیر بزرگ شدن جا موندن.