برام اهمیتی نداره بقیه چطوری درباره‌ام فکر میکنن، اون‌ها میمردن اگه چیزی که من گذروندم رو میگذروندن.

آدم‌ها جدا از عطری که به خودشون میزنن، عطر دیگه‌ای هم دارن که اتفاقا تاثیر گذارتر هم هست، عطر چشم‌هاشون، عطر حرف‌هاشون، عطری که فقط مختص شخصیت اون‌هاست و متاسفانه در هیچ مغازه‌ی عطر فروشی پیدا نمیشه…

به یاد موندنی‌ترین آدم‌ها تو زندگی اون‌هایی هستن که تو رو دوست داشتن، وقتی که خیلی دوست داشتنی نبودی.

یه روزی میرسه که به خودت میگی، چه خوب شد که فلانی از زندگی من رفت، چه خوب شد دوستی من با فلانی بهم خورد چون بدون اون الان آدم خوشحال‌تر و بهتری هستم، واسه آدم‌هایی که از زندگیت میرن غصه نخور اون‌ها از اول هم آدم قصه تو نبودن.

این مشکل از تو نیست که آدم‌های سمی رو جذب میکنی، اون‌ها سراغ همه میرن، مشکل تو اینه که اجازه میدی اون‌ها تو زندگیت بمونن و بعد سعی میکنی راضی نگه‌شون داری.

اما عزیزم، تو که غریبه نیستی؛ گاهی از جنگیدن برای چیزهایی که دیگران بدون ذره‌ای تلاش اون‌ها رو در اختیار دارن، خیلی خسته می‌شم.

تو از فرد «خودشیفته‌» هرگز حقیقت رو نخواهی شنید، اون‌ها توی داستان‌هایی که تعریف می‌کنن خودشون همیشه یا قهرمانند یا قربانی، بقیه‌ی آدم‌های قصه رو هم یا بدجنس نشون می‌دن یا بی‌عرضه

حق با مامان بود. هیچوقت نباید برایِ دوست‌هات خودت رو فدا کنی. اون‌ها در آخر تبدیل به غریبه می‌شن.

تو زندگی همه چی به نوبت اول اشک چشم‌هات رو پاک میکنی، بعدش هم اون‌هایی که سبب شدن.

اون‌هایی که وقت نیاز یکهو سر و کله‌شون پیدا می‌شه؟ اون‌ها اسباب‌بازی‌های من هستن. هر بلایی بخوام سرشون میارم.