و یک شب آخر من خواهم ماند و تمام تو، پیچیده در هم و آغشته شده به عطر گیسوانت، تمام تو را یکجا، بی آنکه بخواهم که صورتت را در عکس‌هایت پیدا کنم و صدایت را در وویس‌هایت و دست‌هایت را در...، در هیچ کجا، که همیشه دست‌هایت را کم داشته‌ام، در تمام وفت‌هایی که این چنین چند تکه بوده‌ای و همیشه یک تکه از پازل بودنت، گم شده باقی مانده بود، خالی یک قطعه، در میان انبوه قطعاتی که هر شب در خیالم آن‌ها را در کنار هم گذاشته بودمشان و همیشه یک تکه از پازل بودنت را کم داشت، دستانت را، در میان دستانم

. کپشن‌خاص .

اشتباه از من بود ...
هرگز فکر نکرده بودم به اینکه اگر توانسته، قبلی ها را فراموش کند و دوباره دل ببازد، چرا مرا نتواند؟
اشتباه از من بود که باور کرده بودمش وقتی که خوانده بود در گوشم:
"تو با همه فرق داری"!
اشتباه از من بود اینجا...!

#ناهید_سعادتیان

و یک شب آخر من خواهم ماند و تمام تو، پیچیده در هم و آغشته شده به عطر گیسوانت، تمام تو را یکجا، بی آنکه بخواهم که صورتت را در عکس‌هایت پیدا کنم و صدایت را در وویس‌هایت و دست‌هایت را در...، در هیچ کجا، که همیشه دست‌هایت را کم داشته‌ام، در تمام وفت‌هایی که این چنین چند تکه بوده‌ای و همیشه یک تکه از پازل بودنت، گم شده باقی مانده بود، خالی یک قطعه، در میان انبوه قطعاتی که هر شب در خیالم آن‌ها را در کنار هم گذاشته بودمشان و همیشه یک تکه از پازل بودنت را کم داشت، دستانت را، در میان دستانم

یه کفش داشتم که خیلی دوسش داشتم
فقطم سه بار پوشیده بودمش یهو گم شد،
هرجارم گشتم نبود،
یعنی میخوام بگم کفش پاتم باشه بفهمه دوسش داری میذاره میره :|

شازده کوچولو :
آخرش اونایی واسم میمونن که
اصن روشون حساب باز نکرده بودم و
گذاشته بودمشون حاشیه زندگیم...
روباه :
اونا هم منتظرن بیاریشون وسط که برن:)

شازده كوچولو: "آخرشم اونایی واسم ميمونن که اصن روشون حساب باز نکرده بودم و گذاشته بودمشون حاشیه ی زندگیم"

روباه روزنامه روى ميز رو برداشت عينكشو زد و گفت:
"اوناهم منتظرن بیاریشون وسط که برن"

در راه از کنار گلزاری زیبا عبور میکردم،ایستادم و نگاهم را به گلهای زیبا دوختم به هر گل که مینگریستم چهره او برایم تجسم میشد با ذوق و شوق به گلزار رفتم و زیباترین گلها را انتخاب کردم یکی یکی از ساقه جدا میکردم و با وجود زخمی شدن انگشتانم با خار گلها لبخندی نثار آنها میکردم و به آرامی خارها را از شاخه جدا میکردم.

دسته گل را به سینه میفشردم ودر ذهنم تقدیم گلها را به او تمرین میکردم.

به او که رسیدم دسته گل را با یک دنیا عشق و محبت به او دادم دسته گل را گرفت و با جیغی آن را زمین انداخت؟

نگاهی غضب آلود به من کرد و گفت:همین میخواستی انگشتم را زخم کنی؟

نگاهی به دسته گل انداختم :فقط یک خار روی آن باقی مانده بود که من ندیده بودمش به او نگاه کردم ولی او رفته بود......

یه گودزیلا داریم چند وقتی ندیده بودمش نمیدونستم بلده حرف بزنه بهش گفتم واسه خاله بخند قلبون چشای ناس ناسیت بشم بعد با یه نگاه عاقلا در صفیح گفت :حالا چرا عین آدم حرف نمی زنی؟
من :َ (
گودزیلا^^

به تو سپرده بودمش
با هزار و یک امید
و امروز برای هزارو یکمین بار
دلم را می برم
تا شکستگی اش را.....

گچ بگیرند!!!!