وقتی حواسم نبود و کمی روسری ام لیزخورده بود و موهام دیده می شد

با لبخند گفتی: «موهات بیرونه ها خانومی!»

درحالی که موهام رو قایم می کردم نگاهی به زنهای اطرافم تو خیابون

انداختم.

شرم آور بود... شوهراشون چه بی خیال

««اونجا بود که فهمیدم تو با همه مردها فرق داری»»




البته ندارمااااااااااا ایشالا آینده خخخخخخخخ

شاید کسی دوستم نداشته باشد
شاید کسی به یادم نباشد
شاید من در قلب کسی نباشم
شاید زندگی به من خوش نگذرد
شاید من بدبخت باشم
اما...
اما...
.
.
.
.
.
.
.
.
اما و کوفت:|
اومدی پایین واست جوک تعریف کنم . بخندی؟!
لایک کن برو پست بعدی رو بخون
اعصاب ندارماااااااا

ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﮔﺮﺍﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﭼﻦ ﻭﻗﺘﯿﻪ
ﺷﻮﺧﯽ ﺑﺎ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻣﻬﻢ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﻭ ﺑﺎﺷﺨﺼﯿﺖ ﺭﺍﯾﺞ ﺷﺪﻩ !
ﯾﻪ ﺧﻮﺍﻫﺸﯽ ﺍﺯﺗﻮﻥ ﺩﺍﺭﻡ ؛
.
.
.
.
.
.
.
ﻟﻄﻔﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺯﯾﻦ ﺷﻮﺧﯿﺎ ﻧﮑﻨﯿﺪ ،
ﻣﻦ ﺍعصاﺏ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﺭﻣﻮﻥ ﻧﺪﺍﺭﻣﺎﺍﺍ ...

فرزند عزیزم:
آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی،
اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم ویا نتوانستم لباسهایم را بپوشم،
اگر صحبت هایم تکراری و خسته کننده است،
صبور باش و درکم کن.
یادت بیاور وقتی کوچک بودی مجبور میشدم روزی چند بار لباسهایت عوض کنم.
برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور میشدم بارها و بارها داستانی را برایت تعریف کنم… .
وقتی نمیخواهم به حمام بروم مرا سرزنش و شرمنده نکن.
وقتی بی خبر از پیشرفتها و دنیای امروز سوالاتی میکنم،با تمسخر به من ننگر.
وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی حافظه ام یاری نمیکند، فرصت بده و عصبانی نشو.
وقتی پاهایم توان راه رفتن ندارند، دستانت را به من بده… همانگونه که تو اولین قدمهایت را کنار من برمیداشتی…
زمانی که میگویم دیگر نمیخواهم زنده بمانم و میخواهم بمیرم، عصبانی نشو… روزی خود میفهمی.
از اینکه در کنارت و مزاحم تو هستم، خسته و عصبانی نشو.
یاریم کن همانگونه که من یاریت کردم.
کمک کن تا با نیرو و شکیبایی تو این راه را به پایان برسانم.
فرزند دلبندم، دوستت دارم.
(من بچه ندارمااا اشتب نکنید)
+خیلی سنگین بود تایه هفته سکوت