.
۷. آمادگی برای زایمان در شرایط اضطراری (در ماه‌های آخر)

[ ] بررسی نزدیک‌ترین مراکز درمانی یا بیمارستانی فعال در شرایط جنگ

[ ] هماهنگی با مامای قابل اعتماد در منطقه

[ ] آموزش‌های اولیه برای زایمان در شرایط اضطرار (اگر به خدمات درمانی دسترسی نداشتید)

[ ] لیست تماس ضروری با پزشک، مامای خانواده یا مراکز اورژانس

نامه ایی به آدم های قبلی زندگیم:
از خودم بابت دوست داشتن شما معذرت میخوام
ارزششو نداشتید!!!
🤌🏻

ولی جدی خوش به حالتون اگر کسی که دوست داشتید رو همون اول پیدا کردید و مشکلی در تعهد نداشتید..

نامه ای به آدم های قبلی زندگیم :
از خودم بابت دوست داشتن شما معذرت میخوام، ارزشش رو نداشتید .

کاش اگه کسیو دوست نداشتید یا علاقه‌ای بهش نداشتید، بهش میگفتید، نه اینکه بیچاره رو معطل خودتون نگه دارید و آخرشم دلشو بشکنید.

ولی انقدر بی معرفت نباشید
که یادتون بره وقتی هیچ کسی رو نداشتید
کی مثل کوه پشتتون بود
و حمایتتون میکرد





‍‍‍‍‍‍‍

اگر توی یه جزیره دور افتاده گیر کردید و هیچ تقویمی نداشتید...








هر روزی که ساعت هشت صبح از خواب پریدید و هرکاری کردید دیگه خوابتون نبرد بدونید اون روز تعطیله

چطوري حالمون رو خوب كنيم ؟

نعمت هایی که خدا به شما داده را بنویسید، همه را، ریز به ریز، چیزهایی که دارید را هم بنویسید، مثلا ننویسید، سلامتی! بنویسید، داشتن چشم، گوش، توانایی صحبت کردن، بوییدن، چشیدن، فامیلی داشتیم که تصادف سختی کرده بود و از آن به بعد، دیگر نمی توانست مزه ی غذا ها را تشخیص دهد!!! فرض کنید نتوانید طعم شیرین غذا ها را بچشید و لذت ببرید و یا کباب و قورمه سبزی را نتوانید ببویید! فاجعه است.

تصور کنید سقفی بالای سرتان نبود، خوراکی در یخچال نداشتید، آب خانه قطع بود، گازی برای گرم شدن نداشتید و ... اینها همه نعمت است و شاید مهمترین آنها، شخصی باشد که شما دوستش دارید و او دوستتان دارد، در هنگام سختی ها می توانید روی او حساب کنید و خلاصه در این دنیا، تنها نیستید.

اگر ریز به ریز به داشته هایتان توجه کنید، نداشته ها رنگ می بازند و کمتر ناراحتتان می کند، شاید خیلی چیزها هم نداشته باشید، ولی در اینجا هدف ما، زیباتر دیدن زندگیست، پس فقط به داشته هایتان فکر کنید.

اگر توی یه جزیره دور افتاده گیر کردید و هیچ تقویمی نداشتید...



هر روزی که ساعت هشت صبح از خواب پریدید و هرکاری کردید دیگه خوابتون نبرد بدونید اون روز تعطیله :-|

نگاه همه به پرده سینما بود.
(جشنواره فیلم های 10دقیقه ای ...)
اکران فیلم شروع شد.
شروع فیلم: تصویر سقف یک اتاق بود...
دو دقیقه از فیلم گذشت
چهار ديقه ديگر هم گذشت
هشت دقیقه ی اول فیلم تنها تصویر سقف اتاق بود!
صدای همه درآمد.
اغلب حاضران سالن سینما را ترک کردند.
ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین
و به یک كودك معلول قطع نخاع خوابیده روی تخت رسید..
جمله زیرنویس فیلم: این تنها 8 دقیقه از زندگی این انسان بود و شما طاقتش را نداشتید.
قدر زندگیتان را بدانید!!!!