شگفت‌انگیزترین ویژگی مدرسه این بود که لازم نبود قرار بذاری برای دیدن آدم‌هایی که دوستشون داری ، هر روز بودن .️

در نهایت منی که تو قدرشو ندونستی، عشق خودشو پس می‌گیره و این عشق رو به خودش می‌ده و یک روزی یک نفر بهتر از تو دوستش خواهد داشت، به هر شیوه ای که تو نتونستی

آدمایی که ما از همه بیشتر دوستشون داریم عمیق ترین ضربه‌ ها رو بهمون میزنن.

♡

در نهایت دریافتم که خودم باید این روح خسته را تیمار کنم، خودم باید دستان مشت شده‌ انسان در آینه را باز کنم و خودم باید به او صلح بیاموزم، خودم باید از من مراقبت کند، خودم باید پرستارش باشم، خودم باید دوستش باشم، خودم باید نگرانش باشم، خودم باید تن زخم خورده‌ام را به خانه بازگردانم، برایش قهوه دم کنم، خودم.

عشق همینه که یه خری که دوستش نداری افتاده دنبالت، در حالی که خودت دنبال یه گاوی که نمیخوادت میری، بهتر از این نمیتونم این باغ وحش رو توصیف کنم.

من هیچوقت برای منفعت کنار آدما نبودم،
خودم همه چیز داشتم اگه بودمم، دوستشون داشتم.

یه قسمت‌هایی از وجودم خاموش شدن که واقعا دوستشون داشتم، متاسفم که نتونستم ازشون در برابر بزرگسالی محافظت کنم.

یه روز بهش نمیگی دوستش داری تا پرو نشه
میخوابه و دیگه بیدار نمیشه...

تو را خدا اول من بمیرم ، بعد اونایی که دوستشون دارم...>>

اصلا پاییز رو به عشق اینکه زودتر شب میشه دوستش دارم
با خیابون گردی و کافه گردی و قهوه بگذره .️.

♡