۲۴ سالمه ها ولی هنوزم موقع بحث و درگیری دلم میخواد برم تو کمدم بشینم و گوشامو بگیرم تا همه چی تموم شه، صداهای بلند بهم اضطراب میده

من ۱۳ سالم بود نمی‌دونستم این وری دستشویی بشینم یا از اون ور بعد این اینجوری تا تهش بخونید حسابی جا می‌خورید...

مناجاتی زیبا از خواجه عبدالله انصاری:

بارالها؛
از کوی تو بیرون نشود پای خیالم
نکند فرق به حالم
که برانی
چه بخوانی
چه به اوجم برسانی
چه به خاکم بکشانی
نه من آنم که برنجم
نه تو آنی که برانی...

نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد، نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی
کس به غیر از تو نخواهم
چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی...
آمین

#خدا

در، دیوار، میز، صندلی، کامپیوتر، ... دور تا دورم پره از چیزایی که قرار نیست قبل از من نابود بشن و قراره یه روز مرگ من رو شاهد باشن. یا باید این در و دیوار رو قبل از خودم نابود کنم، یا هر روز چند ساعت برم تو باغچه بشینم و با موجودات فانی وقت بگذرونم، شاید با مرگ بهتر کنار بیام.

خیلی دلم میخواست بیام، بشینم و ثابت کنم که من اون هیولایی که تو ذهنت ساختی نیستم ولی نه حالش رو دارم، نه زبون هم رو می‌فهمیم. هیولا بودن رو میپذیرم.

حالا شما که غریبه نیستین، گاهی وقتا هم به خاطر اینکه کسی دوسم نداره میشینم گریه می‌کنم.

من هیچوقت نصیحت نمیکنم
منم میشینم پا به پات غصه میخورم و میگم که مجبور نیستی همیشه خوشحال باشی، همیشه بخندی !
حق داری یه وقتایی ضعیف باشی و با پشت دست های مشت شدت اشکاتو پاک کنی.
اما باید بدونی یکی تو اون شرایط پیشته...

.࿐

اوضاع که بهتر شد،میشینم برات تعریف میکنم که چی بهم گذشت.

باید یه روز بشینمو بارها
اینوواسه خودم تکرار کنم
باید اینو به خودم بفهمونم که
"قرار نیست
هرآدمیو که دلم خواست و دوسش داشتمو
به دست بیارم"
چون در غیر این صورت
تنها کسی که نابود میشه خودمم:)                                                            


. .

من همین‌جا این پایین ‌می‌شینم. دیگه نمی‌تونم. شما برید بالا.