من رو تنها نذار باشه؟ من از این همه غم میترسم، میترسم نتونم از پسش بربیام، میترسم آخرش به این تنهایی ببازم.

از عشق دوم بودن میترسم، از اینکه آدمی که به تو رسیده کنار آدم قبلی تا خرخره عاشق بوده، حالا دیگه هیچی براش نمونده جز تلاش برای بقا.

بنظرم همه آدم‌ها یبار باید تا تهش برن، تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن برن و تا جون دارن براش بجنگن، انقدر که خسته و زخمی برگردن مهم نیست که تهش برنده شن یا بازنده، مهم اینه که تهش رو دیدن، کسی که تهش رو دیده دیگه از هیچی نمیترسه، مدیون دلش نیست که شاید میشد.

از چی میترسی؟!
وقتی از سخت‌ترین شب‌های زندگیت
بدون اینکه به کسی چیزی بگی گذشتی..‌.

پاک میکنی یه روز عکسی رو که میترسیدی پاک بشه..))

بعضی شب‌ها انقدر فشار روم زیاده میترسم بخوابم چون فکر میکنم ممکنه تو خواب قلبم وایسه.

عادی شدن من رو میترسونه، عادی شدن ذوقی که برای کار داری، عادی شدن قشنگی‌های کوچیک اطراف، عادی شدن روابط، عادی شدن حس‌ها، عادی شدن زندگی.

به نظرم همه آدم ها ی بار باید تا تهش برن؛
تا ته اون چیزی که خیلی بهش اصرار دارن
برن و تا جون دارن براش بجنگن!
اونقدر که خسته و زخمی برگردن
مهم نیست که ته ش برنده شن یا بازنده
مهم اینه که تهشو دیدن!
کسی که تهشو دیده دیگه از هیچی نمیترسه.
مدیون دلش نیست که شاید میشد..!

از تموم شدن میترسم، از تموم شدن رابطه‌ام با آدم‌های مورد علاقه‌ام، از تموم شدن باریدن بارون، سریال مورد علاقه‌ام، چاییم، سیگارم، از تموم شدن زندگیم.

‏همیشه از آدم‌هایی که بقیه ازشون میترسن خوشتون بیاد و از کسایی که همه عاشقشونن بترسید.