اردیبهشتِ عزیزم خوش اومدی منتظرم که با باد‌های خنکِ بهاری و بارون‌های نم‌نم دلبری کنی
روزتون پربرکت ..

♡

تو زندگی همه چی به نوبت اول اشک چشم‌هات رو پاک میکنی، بعدش هم اون‌هایی که سبب شدن.

اون‌هایی که وقت نیاز یکهو سر و کله‌شون پیدا می‌شه؟ اون‌ها اسباب‌بازی‌های من هستن. هر بلایی بخوام سرشون میارم.

از اون‌هایی که رفتارشون با همه یکسان نیست خوشم میاد، چون این حس رو به آدم میدن که برای خودشون ارزش قائلن و میدونن با کی باید چه رفتاری داشته باشن و چطور حرف بزنن.

متاسفانه در دورانی زندگی می‌کنیم که آدم‌ها به چیزهایی
که باید از اون‌ها «خجالت» بکشن، دارن «افتخار» می‌کنن.

تا حالا متوجه این‌ موضوع شدید که آدم‌های خوشگل ازت تعریف میکنن، پولدارها ساپورتت میکنن، ورزشکارها کلی بهت راهنمایی میدن، باهوش‌ها و اون‌هایی که درسشون خوبه توی درس‌هات به دادت میرسن، و فقط اون آدم‌هایی که هیچی برای ارائه ندارن دنبال هر راهی هستن که تو رو تحقیر‌ کنن و پایین بکشن؟

انگاری اون‌هایی که دوستشون نداری عمر طولانی‌تری دارن و اون‌هایی که طعم درست درمونی ندارن فایده‌ی بیش‌تری دارن.

هر بوسه‌‌ات روی تنم‌ گل آفتابگردون می‌کاشت. آفتابگردون‌ها خشک شدن عزیزم اما بوشون تا ابد روی تنم باقی می‌مونه.

آدم‌هایی که ناراحتیشون رو به روت نمیارن، هیچی نمیگن و دعوا نمیکنن، همون‌هایی هستن که یه دفعه قید همه چیز رو میزنن و یهویی میرن.

‏اون‌هایی که فکر میکنن به اخلاق‌های گندشون عادت میکنیم در واقع باید بدونن کم کم برامون بی اهمیت میشن وگرنه کسی به بی‌توجهی و بداخلاقی عادت نمیکنه.