جودی عزیزم!
درست است که ما به اندازه‌ی
خاطرات خوشی که از دیگران داریم؛ آن‌ها را دوست داریم
و به آن‌ها وابسته می‌شویم...
هرچه خاطرات خوش‌مان از شخصی بیشتر باشد؛
علاقه و وابستگی ما بیشتر می‌شود.... پس هرکسی را
بیشتر دوست داریم و می‌خواهیم
که بیشتر دوست‌مان بدارد،
باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم...


- دوستدار تو: بابا لنگ دراز

جودی عزیزم!
درست است که ما به اندازه‌ی
خاطرات خوشی که از دیگران داریم؛ آن‌ها را دوست داریم
و به آن‌ها وابسته می‌شویم...
هرچه خاطرات خوش‌مان از شخصی بیشتر باشد؛
علاقه و وابستگی ما بیشتر می‌شود.... پس هرکسی را
بیشتر دوست داریم و می‌خواهیم
که بیشتر دوست‌مان بدارد،
باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم...


- دوستدار تو: بابا لنگ دراز

تلخ‌ترین نوع از دست دادن، مربوط به کسانی‌ست که هیچوقت بدستشان نیاورده بودیم، هیچوقت نداشتیمشان، هیچوقت هیچ خاطره‌ای از آن‌ها بیاد نداریم اما تا دلتان بخواهد بارها روبه‌رویمان تجسمشان کرده و از اتفاقات روزمره سخن گفته‌ایم، با هم بحث کرده‌ایم و گاهی میان همین آرزوی محال، به آغوششان پناه برده‌ایم.

کسانی که هیچ‌گاه وقتشان را برایمان خالی نکرده‌اند اما تمام زندگی‌مان پر از آن‌هاست.
آنانی که می‌دانیم دوست‌مان ندارند اما ما را جایی میان مشغله‌هایشان کنار گذاشته‌اند تا غروب جمعه‌ای، عصر دلگیری یا در یک هوای ابریِ نابهنگام کسی را داشته باشند که وقتشان را پر کند .

تنهایی‌مان را کتمان می‌کنیم بی‌آنکه خاطرمان باشد زمان، برای هیچکس از حرکت باز نمی‌ایستد. - ما یک روز پشت همین نقش‌هایی که برای خودمان بازی می‌کنیم غافلگیرانه پیر می‌شویم.

#زهرا_مهدوی

همه می دانیم
با بی خوابی های شبانه
نه کسی می آید
و نه کسی دوباره
دوستِمان خواهد داشت
ولی
چه بیهوده
تا صبح بیداریم ...

. .

گاهی هم قشنگ حرف بزنیم.
کمی قشنگ‌تر.
بگوییم «می‌دانی؟ توی پوست خودش نمی‌گنجید!» و از دوست‌مان بگوییم که خوشحال بوده است. فقط خوشحال بوده ها، اما ما این‌جور می‌گوییم که حال خودمان هم خوش شود.
در وصف حالی که داشته‌ایم بگوییم طَرَبناک.
در وصف جایی که بوده‌ایم بگوییم فرح‌بخش. بگوییم برگ‌ها به رقص درآمدند. بگوییم آسمان بازی‌اش گرفته بود. بگوییم باران داشت گونه‌هامان را نوازش می‌کرد.
بگوییم «گیسوهایش رنگ شب بودند» و موهای یار را گفته باشیم که تیره بوده فقط، اما وقتی این‌جور صداشان می‌زنیم، ما را کشیده‌اند و برده‌اند به خیالِ عشق‌بازی با یار در یک شب تار.
بگوییم دلم برایت رفت.
بگوییم دردت به جانم.
بگوییم دوستت دارم. یک جور بگوییم دوستت دارم که قشنگ‌ترین دوستت دارم دنیا باشد.

#حسین_وحدانی

✿ کپشن خاص ✿

گاهی هم قشنگ حرف بزنیم. کمی قشنگ‌تر. بگوییم «می‌دانی؟ توی پوست خودش نمی‌گنجید!» و از دوست‌مان بگوییم که خوشحال بوده است. فقط خوشحال بوده ها، اما ما این‌جور می‌گوییم که حال خودمان هم خوش شود.
در وصف حالی که داشته‌ایم بگوییم طربناک.
در وصف جایی که بوده‌ایم بگوییم فرح‌بخش.
بگوییم برگ‌ها به رقص درآمدند.
بگوییم آسمان بازی‌اش گرفته بود.
بگوییم باران داشت گونه‌هامان را نوازش می‌کرد.
بگوییم «گیسوهایش رنگ شب بودند» و موهای یار را گفته باشیم که تیره بوده فقط، اما وقتی این‌جور صداشان می‌زنیم، ما را کشیده‌اند و برده‌اند به خیالِ عشق‌بازی با یار در یک شب تار.
بگوییم دلم برایت رفت.
بگوییم دردت به جانم.
بگوییم دوستت دارم.
یک جور بگوییم دوستت دارم که قشنگ‌ترین دوستت دارم دنیا باشد.
#حسین_وحدانی

‏همه‌ ما توسط کسانی که دوست‌مان داشته‌اند
ساخته و بازساخته شده‌ایم
ما اثر افراد اندکی هستیم
که در عشق‌شان
به ما سماجت به خرج داده‌اند...

(فرانسوا موریاک)