‏آدما بهت قول میدن ‏تو سخت‌ ترین لحظه‌ها کنارت باشن، اما یهو می‌بینی که همونا سخت‌ ترین لحظه‌ها رو خودشون برات رقم زدن.

سخت‌ترین جای ماجرا اینه
که یاد گرفتی بخندی…
وقتی حال نداری،
حرف بزنی…
وقتی دلت هزار تیکه‌ست،
بگی خوبم…
وقتی حتی خودت هم باور نمی‌کنی.
این‌جوری آدم کم‌کم تبدیل میشه
به نسخه‌ای از خودش
که هیچ‌کس نمی‌شناسدش؛
نه حتی خودش.
فقط روزا می‌گذرن
و تو با خودت فکر می‌کنی:
کِی دقیقاً این‌قدر دور شدم از خودم؟

‏آدم‌ها بهت قول میدن ‏تو سخت‌ترین لحظه‌ها کنارت باشن، اما یهو میبینی که همون‌ها سخت‌‌ترین لحظه‌ها رو خودشون برات رقم زدن.

شاید سخت‌ترین لحظه زندگیم پذیرفتن این موضوع بود که من و اون آدم مسیرامون برای همیشه از هم جدا شده و حتی اگه آسمون هم به زمین بیاد دیگه قرار نیست بهم دیگه یه فرصت دوباره بدیم. اما الان که دارم بهش فکر می‌کنم می‌بینم تمام اون روزا، اون خاطرات، اتفاقایی که بینمون افتاد برای رشدم و تبدیل شدن به این آدمی که الان شدم لازم بود.

می‌ترسم
ته
این‌
همه
سخت‌گیری،
هیچی
نباشه!...

تنها ادامه دادن ؛
سخت‌تره ، غمگین‌تره و ترسناک‌تره ...
اما مطمئن‌تره :)))

از چی میترسی؟!
وقتی از سخت‌ترین شب‌های زندگیت
بدون اینکه به کسی چیزی بگی گذشتی..‌.

من شیفته احترامم حتی وسط بحث، حتی تو سخت‌ترین لحظه‌ها، حتی تو بدترین دعواها، یچیز خاص و ترن آن کننده‌اس که هیچ معیاری حریفش نیست!

سخت‌ترین صعودها بهترین منظره‌ها رو دارن.


. .

اصلا از سخت‌گیر بودن و حد و مرز گذاشتن تو رابطه‌تون نترسید، اونی که شما رو بخواد بخاطر حد و مرز گذاشتن رهاتون نمیکنه، آدم‌ها ارزش چیزی که سخت به دستش میارن رو بیشتر میدونن.