استاد گلشیری تو یکی از کتاب‌هاش نقل به مضمون نوشته بود: «بابا من اصلا زن گرفتم که وقتی شب میرسم خونه براش خاطرات زندگیم رو بگم.»
و من باهاش موافقم. اشتیاق به قصه‌ی دیگری٬ مقدمه خلق قصه‌های تازه است.
یکی از بزرگ‌ترین حسن‌های ادبیات همین که تمرین می‌کنیم شنونده قصه باشیم.

کتاب‌های مینیمالی که می‌تونن همه پسند باشن:.

- « سین زدی ولی جواب ندادی »
- « این کتاب برای شماست »
- درونت چه خبره
- ۳۶۵ روز بدون تو
- نمیدونم دارم چی کار میکنم

our hearts store memories like a library, where the shelves are lined with both happy and sad books..

قلب‌های ما خاطرات را مانند یک کتابخانه ذخیره می‌کنند، جایی که قفسه‌هایش پر از کتاب‌های شاد و غمگین است.

انسان گاهی لحظه‌هایی را پشت سر می‌گذارد که بعد‌ها، می‌آورد، از تاب‌آوری خویش تعحب می‌کند.

به گمانم، ما موسیقی و عطر را اصلا برای این دوست داریم که فضاهای قبلی زندگیمان را تداعی میکنند؛ این هم راهی است برای اینکه با مرگ لحظه بجنگیم و آن را به زندگی بازگردانیم و سایه‌ها و بازتاب‌ هایش را زنده کنیم، هر چند موقت.

غادة السمان

سخته ولی باز هم قهوه کتاب‌ها ابرها پلی‌ لیست‌ها و بارون و پاییز هستن برای لحظه‌ای رهایی .️.

♡

‏و نگاهت همه‌ی آفتاب‌های یک کهکشان است؛
سپیده‌دم همه‌ی ستاره‌هاست.


. .

جهان روشن به ماه و آفتاب‌ است
جهانِ ما به دیدارِ تو روشن :)

#سعدی

أنتِ لستِ شمسا ً
وأنا لستُ زهرةَ دَوّار ِ الشمس ِ
لماذا إذنْ لا یتجهُ قلبی
إلآ نحوک ؟

نه تو خورشیدی و
نه من؛
آفتاب‌گردان
«اما
چرا قلبم
روی نمی‌‌تابد
جز سوی تو؟».🩵

انسان‌ها شبیه هم عمر نمی‌کنند
یکی زندگی می‌کند یکی تحمل
انسان‌ها شبیه هم تحمل نمی‌کنند
یکی تاب‌ می‌آورد، یکی می‌شکند
انسان‌ها شبیه هم نمی‌شکنند
یکی از وسط دو نیم می‌شود، یکی تکه تکه
تکه‌ها شبیه هم نیستند
تکه‌ای یک قرن عمر می‌کند
تکه‌ای یک روز....