تنها موهبتی که ۳۸ سالگی واسم داشته اینه که وقتی میرم دیت تو ده دقیقه‌ی اول تشخیص میدم رابطه‌ای شکل میگیره یا نه. شاید بپرسین چطوری؟ که باید بگم از حالت چشم‌ها. چشم‌ها نمیتونن دروغ بگن.

آدم‌های مهربون زندگیتون رو اذیت نکنید؛
موهبتی هستن که تا وقتی از زندگیتون نرفتن، قدرشون رو نمی‌دونید!

تا شکرگزار نباشی؛ شاهد اتفاقات خوب نخواهی‌بود. تا عادت نکنی به دیدنِ زیبایی‌ها و نعمت‌های جهانت را نبینی و از خدای نعمت‌ها قدردانی نکنی؛ موهبت‌ها و اتفاقات خوب، راه رسیدن به تو را پیدا نخواهند کرد. این یک اصل اساسی‌ست، حتی اگر سطحی و تکراری به نظر برسد. اما کمتر کسانی واقعا به آن پای‌بند بوده‌اند و قطعا به وضوح دیده‌اند که سپاسگزاری از خدا و کائنات بابت هرآنچه که می‌توانست نباشد اما هست؛ چگونه معجزه‌وار، جهان انسان را دگرگون می‌کند و پُلی می‌شود برای رسیدن به جهانی خوب‌تر و حالی خوب‌تر.
برای هر نعمتی که در جهانتان هست قدردان باشید، از خدا، از خودتان، از آدم‌ها... این کار، مسیرِ ورود اتفاقات و آدم‌های خوب‌ را به جهان شما هموار می‌کند. ما به یک مهمانی بزرگ دعوت شده‌ایم، خیلی اهمیت دارد که بابت هرچیز، قدردان باشیم، نه متوقع!!! "قدردان بودن" صفت آدم‌حسابی‌هاست. آدم‌هایی که از جهان و از خدا و از آدم‌ها طلبکار نیستند و با چاشنی قدردانی و تلاش، خواهان خوب‌ترینِ خوب‌ترین‌های جهانند.
سپاسگزار باشیم و قدردان؛ بابت کمترین دلخوشی‌ها! حتی برای اینکه می‌بینیم، می‌شنویم، نفس می‌کشیم و می‌فهمیم.
حتی برای اینکه آسمان زیباست، زمین و گیاه و درخت زیباست و جهان زیباست...

آدمی به مرور آرام می‌گیرد، بزرگ می‌شود، بالغ می‌شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد، آنها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد، گذشته‌اش را قبول می‌کند، نادیده‌اش نمی‌گیرد و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند.

آدمی از یک جایی به بعد می ‌فهمد که از حالا باید آینده‌‌اش را از نو بسازد اما به نوعی دیگر می‌فهمد که زندگی یک موهبت است، یک غنیمت است، یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد!
اصلاً از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می‌شود.

.محمود دولت آبادی

تا موهبت رویدادهای منفی زندگی خود را نیابیم آنها مارا کنترل خواهند کرد. رفتن به‌ فراسوی داستانمان نیاز به آن دارد که موهبت‌ها، درس‌ها و خردی را که از هر رویداد مهم زندگی خود دریافت کرده‌ایم تشخیص دهیم.


- دبی فورد

. .

What seems to us as bitter trials are often blessings in disguise.

آنچه به نظر ما آزمایش تلخی می آید،
اغلب موهبت هایی است که پنهان شده اند.

‌‌‌‌‌‌.࿐

‏آدمی به مرور آرام می‌گیرد
بزرگ میشود
‏بالغ میشود
و پای اشتباهاتش می‌ایستد
‏گذشته‌اش را قبول می‌کند،
نادیده‌اش نمی‌گیرد
‏می‌فهمد که زندگی یک موهبت است،
یک غنیمت است
‏یک نعمت است
و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد!
‏اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می‌شود...


- محمود دولت آبادی

Make the decision to talk about
your blessings more than your problems. Whatever you focus on expands.️

تصمیم بگیر که از موهبت های زندگیت بیشتر از مشکلاتت حرف بزنی. تمرکزت رو روی هرچیزی بذاری، اون گسترش پیدا میکنه

‌‌‌‌‌‌.࿐

آدمی به مرور آرام می‌گیرد، بزرگ می‌شود
بالغ می‌شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد
آن‌ها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد
گذشته‌اش را قبول می‌کند، نادیده‌اش نمی‌گیرد
و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند
آدمی از یک جایی به بعد می‌فهمد
که از حالا باید آینده‌‌اش را از نو بسازد
اما به نوعی دیگر می‌فهمد
که زندگی یک موهبت است، یک غنیمت است
یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد !
اصلا از یک جایی به بعد
حال آدم خودش خوب می‌شود...
#محمود_دولت_آبادی

گاهی به دنیا نیومدن، میتونه بهترین موهبت باشه...