و امشب ماه از من پرسید:
«کجاست آدمی که مرا با او قیاس می‌کردی؟»

بعد از اینهمه سال دویدن و تقلا، به خودش که نگاه می‌کرد هیچ نداشت. جز تنهایی و به اندازه‌‌ی تمام آسمان ها حالِ بد.

عادت‌های ما همان افکار و کارهایی است که وقتی دردی سراغمان می‌آمده، استفاده می‌کردیم.
عادتی را بد یا ناسالم می‌گوییم که برای دردی که در گذشته بوده و امروز وجود ندارد، باز هم استفاده می‌شود.

#وحید_اکبری

از آن آدم‌هایی بود که به شکل خاص و متفاوتی محبت می‌کرد و اهمیت می‌‌داد، مثلا هنگام صحبت با کسی یکهو دست‌هایم را می‌گرفت و با فشار آرامی دوست داشتنش را ابراز می‌کرد.

ناگهان به خودش آمد و دید که مدتی‌ست نشسته کنجی و دارد به همه چیز فکر می‌کند. شبیه به آدمِ در حال غرق شدنی خودش را از آب بیرون کشید، نفسش را داد بیرون و گفت: بی‌خیال! بلند شد و برای خودش چای ریخت و دوباره به کارش مشغول شد.
مدتی بود که تا مرز خستگیِ مفرط کار می‌کرد و اعتقاد داشت که آدم نباید یک ثانیه هم بی‌کار شود، وگرنه می‌نشیند عمیقا فکر می‌کند و عمیقا غصه می‌خورد و عمیقا پیر می‌شود...

#نرگس_صرافیان_طوفان

دلم می‌خواست علم اونقدر پیشرفت می‌کرد که می‌تونستم یه آدمی رو از ذهنم کاملا پاک کنم. یه‌جوری که حتی وقتی توی خیابون هم می‌بینمش، یادم نیاد کی بوده و چه خاطراتی باهم داشتیم.

عطرش که پیچید، برگشتم؛ هیچ کس نبود .
کسی چه می‌داند شاید به من فکر می‌کرد .

اگه یه کم اشتباهات همدیگه رو تحمل می‌کردیم کمتر احساس تنهایی می‌کردیم :(

.Certified Copy

گمان می‌کردیم عشق
نجا‌تمان خواهد داد
اما زخمی تر از قبل
رهایمان کرد...


. .

اون لحظه‌ای که می‌فهمی تو اونقدرام که فک می‌کردی خاص نیستی، سریع جایگزین میشی، رفتارشون با همه مثل توعه، و جای خالیت حس نمیشه <<<<<<<<<<<<<<<<<