میدونی چی میسوزونه؟
اینه که همه‌چی می‌تونست درست باشه،
می‌تونستیم کنار هم باشیم،
می‌تونستیم از پس سختیا بربیایم،
می‌تونستیم یه زندگی بسازیم که خیلیا فقط حسرتشو می‌کشن…
ولی چی شد؟
هیچی… چون تو نخواستی!
فقط همین.
نه تقدیر بود، نه بدشانسی، نه هیچ‌چیز دیگه… فقط خواستنِ تو کم بود.
من هزار بار خواستم،
هزار بار جنگیدم،
ولی یه‌نفره هیچ رابطه‌ای ساخته نمیشه.
تو نمیخواستی…
و من موندم با هزار تا “می‌شد” که هیچ‌وقت نشد . .


. .

کامی روشن میگه: دارم برای آینده سرمایه‌گذاری می‌کنم. ولی واقعیت اینه که با مصرف بی‌رویه و استخراج غیرقانونی، آینده‌ی خیلی‌ها رو می‌سوزونه...

از نونوایی گرفته تا کارگاه و داروخونه‌ها، همه بیکار می‌شن، همه ضرر می‌کنن. یه عده به سود می‌رسن، خیلیای دیگه از «نان خوردن» می‌مونن...

یادمون باشه سرمایه‌گذاری روی ویرانه‌ها، آینده‌ای برای هیچ‌کس نمی‌سازه.

فراموش نکن، هیچ چیز اندازه عشقی که نیمه تموم مونده جون آدم رو نمیسوزونه.

تومون خودمونو میسوزونه
همیشه بیرونمون مردم و...

کی گفته موفقیت‌هات قراره من رو بسوزونه؟ من هنوزم مثل گذشته پای تمام غم‌هات اشک می‌ریزم و پای تک‌تک خوشحالی‌هات شادی می‌کنم. چیزی هم اگر قرار باشه من رو بسوزونه جای خالیته. چون هنوز هم دیدن‌ش قلبم رو سوراخ می‌کنه.

بیشترین چیزی که دلم میخواد به آدم‌ها ببخشم؛ احساس امنیته. نعمتی که از وقتی به خودم اومدم، دیدم همیشه، توو هر سنی؛ کم داشتمش. دیدم همیشه درد جای خالی‌ش داخل زندگی‌م، داره تنم رو ذره‌ذره میسوزونه.

یه جایی از زندگی هست که دیگه نمی‌شه تظاهر کرد همه‌چی خوب پیش می‌ره؛ باید نقاب‌ها رو کنار بزنی، از پشت سنگری که ساختی بیای بیرون و با واقعیت‌ها رو‌به‌رو بشی. از یه جایی دیگه نمی‌شه غم‌هات رو لای زر ورق بپیچی؛ باید تلخی‌اش رو مزه مزه کنی و بذاری عمق وجودت رو بسوزونه. غمی که درونت آتیش به پا نکنه، بیهوده‌ مغمومت کرده.

•
می‌ دونی چی جیگرتو می‌سوزونه؟
این‌که با یه نفر راجع به همه‌ چیز صحبت کنی و بعد یه جوری باهات برخورد کنه که انگار هیچ صمیمیتی بینتون وجود نداشته :)🤍

♡

من هیچوقت مرد « میخوایی بیام ؟ لازمه بیام ؟ » نبودم ! همیشه مرد « تو راهم خیالت راحت » بودم و این رو از پدرم یاد گرفتم
‏ولی دقیقا همین دلمو میسوزونه

دروغ، شاید ابتدا یه کم به شاخ و برگ‌تون اضافه کنه... ولی ریشه‌تون رو میسوزونه... .