‏بیاین قبول کنیم، همه مون یه روز تموم وجودمون رو برای کسایی گذاشتیم که ارزش جواب سلام دادنم نداشتن.

‏بیاین قبول کنیم، همه مون یه روز تموم وجودمون رو برای کسایی گذاشتیم که ارزش جواب سلام دادنم نداشتن.

هیچ‌وقت این بدی رو در حق خودمون نکنیم؛
یاد بگیریم ما وجودمون انقدر با ارزشه که هیچ‌وقت به خودمون اجازه این کارا رو نمی‌دیم.
اصالت و شخصیت وقتی بالا باشه یه انسان درست هیچ‌وقت این بدی رو در حق خودش و دیگران نمی‌کنه.
یادتون باشه زمین به شدت گرده،
بدی کنی بدی می‌بینی!
خوب باش تا خوبیا بیان سمتت...

. .

‏خیلیامونم به کسی تو زندگیمون وفاداریم که حتی از وجودمون خبر نداره:)

به‌جایی هم غلامحسین ساعدی واسه معشوقه‌ش مینویسه:«آدم نمیتواند تحمل کند، بالاخره باید کسی را در زندگی داشت که غمِ انسان را دریابد»؛
‏و چه شبایی که غم وجودمونو فرا گرفته بود و هیچکس نبود که شریک غصه‌هامون باشه :)))

اینکه بعدا ازمون به خوبی یا بدی یاد کنن خیلی سادس با حرفامون قلب آدمای دیگه رو به درد بیاریم نباید توقع آرامش داشته باشیم چون تو وجودمون نداریمش و دقیقا از همونجا باید شروع کنیم از خودمون وجود خودمون....



. .

یه شکلی از سکوت هست که از دل رابطه‌های اجباری می‌یاد، از دلِ لحظه‌های پر از خشمی که نمی‌تونی به هزار دلیل حرف بزنی و ناچاری به سکوت! این سکوت‌ها برخلاف سکوتی که تاریکی اتاق را پُر می‌کنه و آرامش می‌بخشه، دردآور و آسیب‌زننده‌تره. هر چی بیش‌تر سکوت کنی، تلخی اون لحظه‌ غلیظ‌تر می‌شه. مجبور شدی سکوت کنی چون حرف زدن بی‌فایده ست، چون هر چی بگی برعلیه خودت استفاده می‌شه. اما سکوت انتخاب بهتری نیست ، تبدیل می‌شه به کرم‌های ریزی که آهسته جونت رو می‌جوند و فاصله تو رو با اون آدمی که حالا دیگه نیست بیشتر‌ می‌کنه. این سکوت، غشایی می‌شه بین تو و اون چیزی که بقیه از تو می‌دونن. وقتی که رابطه ای تموم می‌شه، بخشی از وجودمون توو حافظه اون آدم و در خاطرات ریز و درشتی که ازمون داره ، به زندگی خودش ادامه می‌ده؛ اما اون بخش از وجودمون که در انحصار سکوت هست، در هیچ حافظه‌ای ثبت نمی‌شه. هیچ خاطره‌ای درباره‌ی سکوت‌های تلخ‌مون جز در حافظه خودمون نیست. این نوع از سکوت‌ تنها چیزیه که فقط متعلق به خودمونه و غم های دائم و عمیق ما ، همراهِ ما از روزی به روز دیگه منتقل میشه... .

وقتی ازمون بپرسن: خوشبختی رو کجا میدونید؟

بیشتر ما آدما جواب میدیم:
جایی که در اون آرامش داریم!
جایی که خیالمون آسودس!
روحمون تازه‌است!
دلمون خوش‌خنده‌تر از لب‌هامونه!

ما آدما وقتی وجودمون آروم باشه
خیالمون راحت باشه
دلمون قرص باشه
جیبمون پُر باشه
امنیتمون فراهم باشه،

میتونیم عشق رو بپذیریم
زندگی رو درک کنیم
خوشبختی رو لمس کنیم
و دنیارو رنگی تر ببینیم!

آرامش برای هممون ..️

#نسرین_هداوندی

•
ما زنا خیلی زود ثابت میکنیم که یه نفر همه وجودمونو گرفته
ولی هیچوقت نمیشه همه ی وجود یه مردُ تسخیر کرد...

کی مقصره؟!

نمایش #کروکی
کارگردان : #مجتبی_احمدی



#mim.

همه‌ی ما یه «قاتل زنجیره‌ای» هستیم، همه‌مون یه سری احساسات رو توی وجودمون کُشتیم …

: