کاش دنیا یجور دیگه بود، کاش پیتزا آدم رو چاق نمیکرد، کاش عصر جمعه دلگیر نبود، کاش بیمارستان‌ها جز برای زایمان بیماری نداشتند، کاش علاقه به زجر منتهی نمیشد و تو همانطور که گفته بودی مرا دوست داری کاش واقعا داشتی.

. .

اونجا که طرف گند میزنه تو رابطه، بعد یجوری رفتار میکنه انگار تو مقصری؛ همونجا دلت شرحه شرحه میشه

وقتایی که بهت خیره میشم میفهمم تو از جنس این آدما نیستی منی که روحم حتی یه نقطه روشن نداره وقتی به تو نگاه میکنم دلم میخواد آدم بهتری باشم انگار روح تو دست نخوردست یجوری که انگار تو میتونی سیاهیمو تو روشناییت‌ خفه کنی.

قاب گوشیام یجوریه که همه فک میکنن گوشیم آیفونه 🩵  :)))

این جمله ی « با هرکی مثه خودش» رو اصلا نیستمش؛
مگه آفتاب پرستم که دم به دقیقه یجور متفاوت باشم؟
اصن بعضیا اینقد بد ذاتن که من بخوامم نمیتونم حتی چیزی نزدیک به اونا باشم…

این جمله ی « با هرکی مثه خودش» رو اصلا نمی پسندم؛
مگه آفتاب پرستم که دم به دقیقه یجور متفاوت باشم؟
اصن بعضیا اینقد بد ذاتن که من بخوامم نمیتونم حتی چیزی نزدیک به اونا باشم…

مامان اینا یجوری دلمو میشکنن که انگار یتیم گیر آوردن.

نگفتن رنج یجور موندن تو گذشته‌هاست. انگار هنوز یه جایی، توی یه لحظه گیر کردی. ولی وقتی ازش می‌گی، یه قدم ازش فاصله می‌گیری. کم کم تبدیل می‌شه به جای زخمی که یادت می‌ندازه چیا گذروندی و چقدر قوی‌تر شدی.

یونگ یه جمله داره که میگه، تا وقتی که به مسائل ناخوداگاهت آگاه نشدی، یجوری ناهشیارت مسیر زندگیت و دست میگیره که اسمش و میذاری سرنوشت!

یجوری تنهام گذاشتی، انگار ساده‌ترین اتفاق زندگیت بودم.