دوام بیاور؛
در مقابل دوست داشته نشدن!
در مقابل تغییر واکنش‌ها و رفتارها!
در مقابل نادیده گرفته شدن و کنار گذاشته‌شدن‌های ناگهانی...
تمرین کن روی هدف‌های خودت متمرکز شوی و آنقدر عمیق و حساب‌شده کارهای خودت را به سمت موفقیت‌های بزرگ و رضایت‌بخش پیش ببری که هیچ زمانی برای گلایه‌گزاری و دلخوری و اندوه باقی نمانَد.
عمیق و وسیع که باشی؛ به هر تکان کوچکی به هم نمی‌ریزی!

ما خسته ایم، خسته از آشنایی‌های تدریجی و
غریبه‌ شدن‌های ناگهانی...

من هنوز به جداشدن‌ها و تمام شدن‌های بزرگسالی عادت نکرده‌ام ، با هر پایانی یک‌بار فرو می‌ریزم و دارم به این فکر می‌کنم که چقدر هربار از نو ساختنِ این ویرانه طاقت‌ فرساست ..

فکر کنم بزرگسالی همین باشه که آدم به تدریج به همه نشدن‌ها عادت میکنه.

دلم یه شدنی میخواد که همه نشدن‌هارو بشوره ببره.....

دوباره شروع شد، کارهای ناواضح تو و دودل شدن‌های من، بعضی آدم‌ها نه طرز نگه‌داری رو بلدن، نه خداحافظی، فقط شروع کننده خوبی بودن.

ناکامی‌ها، حسرت‌ها، نشدن‌ها و نرسیدن‌هام رو با یک جمله مرهم می‌ذارم: Maybe in another life.

متاسفانه هیچ‌وقت رابطه خوبی با تموم شدن‌ها یا تغییر نداشتم. هربار که چیزی تموم می‌شه، انگار یه چیزی ته دلم خالی می‌شه. می‌دونم زندگی همینه و هیچی ثابت نمی‌مونه، ولی با این حال، هر بار دوباره اذیت می‌شم.

‏آمیزاد به این نشدن‌های کوچیک که فکر می‌کنه خیلی طفلی می‌شه با خودت میگی «به کجای این دنیا بر می‌خورد؟» و های‌های گریه‌ می‌کنی

♡

دلم از این آفلاین شدن‌های طولانی مدت بخاطر حال خوب و سرگرمی میخواد، از این‌ها که نه وقت میکنی، نه دلت میخواد گوشیت رو چک کنی.