‹ اگه بخوام وضعیتمو توصیف کنم؛ ›
باید بگم : دریا طوفانیه ،
قایق سوراخه،پارو شکسته ،
ولی انگیزه زیاده؛خیلی زیاده ،
از کوسه هم نمیترسم....


. .

چه سال‌ها، چه روزها، دقایق و ساعات، چه شب‌ها ‏نِشَسته، خَمیِده، دَست بَر زانو، گفتیم دیگر نمی‌توان ادامه داد ‏و ادامه می‌دهیم همچنان! به قول بوکوفسکی"‏ما برای ادامه دادن هیچ کسی را نداریم،جز خودمان و همین کافی است...!"
|مهرداد|
. .

اگه یه دریا پول داشتی، یه قایقم معرفت داشته باش، قایقه نجاتت میده!

.࿐

اغلب اوقات فکر میکنیم که همه چیز را میدانیم
دانستن های غرورآمیز مانع از آن میشود که چشم های
خود را به روی حقایق باز کنیم ؛
در واقع فکر میکنیم که همه مسیر را در گذشته رفته ایم
و دوست نداریم که بیشتر با حقیقت های درونی
خودمان آشنا شویم ...!

. #دبی_فورد
. #نیمه_تاریک_وجود

✿ کپشن خاص ✿

وضعیت خوبی نیس این بلاتکلیفی
نمیدونی حرف قلبتو گوش بدی یا صدای فریادی که از مغزت میاد...
سردرگمی...
قلبت میگه دوستش دارم
مغزت از اونور داد میزنه که تو غلط میکنی اون نمیخوادت
قلبت جواب میده مهم اینه که من میخوامش...
باز مغزت داد میزنه داری خودتو بدبخت میکنی‌هااااا
قلبت میگه عیبی نداره فدای سرش...
شاهده این کشمکش بین قلب و مغز بودن حالت جنون به آدم میده دلت میخواد داد بزنی که بسه دوتاتون خفه شین ولی زورت حتی به این صداهای درونیتم نمیرسه .

#شقایق_صالحی

ولی تو اونجایی بزرگ میشی که یادمیگیری رها کنی! کش دادن یه سری چیزا ممکنه واست گرون تموم شه! این روزا در قبال روح و روانت منفعت طلب باش! اگه دیدی داره بهت آسیب میزنه ،رهاش کن! شاید سخت باشه،اما غیر ممکن نیست.. خیلیا تونستن،پس تو هم میتونی!

|شقایق رحمانی|

Never let your eyes refuse to see and your ears refuse to hear
اجازه ندهید که چشم ها و گوش هایتان از دیدن و شنیدن حقایق ناتوان شوند

همیشه هم بدترین اتفاق زندگی از دست دادن نیست. گاهی به زور به دست آوردنه. اینکه برای سوار شدن قایقی که مال تو نیست، هی تقلا کنی و دست و پا بزنی، تو رو به قایق نمیرسونه، بلکه باعث میشه خیلی زود غرق بشی. به زور خواستن کسی که مال تو نیست و حس مشترکی باهات نداره، گاهی تلخ‌ترین نتایج رو با خودش داره. قلب آدما هم مثل همون قایقه. ما نباید به زور خودمون رو داخل قلب کسی جا بدیم. گاهی بهتره تا خود ساحل تنهایی شنا کنیم. اینجوری زودتر به آرامش میرسیم. یه وقتایی به زور به دست آوردن، بدترین اتفاق زندگیه

هنگام انتخاب توست
اگر خواستی بمان !
این آخرین دقایقی‌ست که
می‌خواهمت هنوز‌ ...

#افشین_یداللهی

لیوانی چای ریخته بودم و منتظر بودم خنک شود. ناگهان نگاهم به مورچه ای افتاد که روی لبه ی لیوان دور میزد. نظرم را به خودش جلب کرد. دقایقی به آن خیره ماندم و نکته ی جالب اینجا بود که این مورچه ی زبان بسته ده ها بار دایره ی کوچک لبه ی لیوان را دور زد. هر از گاهی می ایستاد و دو طرفش را نگاه میکرد. یک طرفش چای جوشان و طرفی دیگر ارتفاع. از هردو میترسید به همین خاطر همان دایره را مدام دور میزد. او قابلیت های خود را نمیشناخت. نمیدانست ارتفاع برای او مفهومی ندارد به همین خاطر در جا میزد. مسیری طولانی و بی پایان را طی میکرد ولی همانجایی بود که بود.
یاد بیتی از شعری افتادم که میگفت " سالها ره میرویم و در مسیر ، همچنان در منزل اول اسیر"

ما انسان ها نیز اگر قابلیت های خود را میشناختیم و آنرا باور میکردیم هیچگاه دور خود نمیچرخیدیم. هیچگاه درجا نمیزدیم