ما دلبری بلد نبودیم، وایسادیم ،سیگار کشیدیم و رفتنِ اونایی که دوسشون داشتیم و تماشا کردیم ..

از یجایی به بعد باید وایسی خودت رو از دور تماشا کنی، همونقدر که تو مراقب همه چیز هستی، بقیه هم باهات همینن؟ همونقدر که تو برای همه خوب میخوای، بقیه هم برای تو خوب میخوان؟ همونقدر که دلت نمیاد کسی رو ناراحت کنی، بقیه هم نگران رفتارهاشون با تو هستن؟

𝙇𝙞𝙛𝙚 𝙞𝙨 𝙢𝙪𝙘𝙝 𝙨𝙝𝙤𝙧𝙩𝙚𝙧 𝙩𝙝𝙖𝙣 𝙄 𝙨𝙩𝙖𝙣𝙙 𝙩𝙤 𝙡𝙚𝙩 𝙮𝙤𝙪 𝙡𝙚𝙖𝙧𝙣 𝙩𝙝𝙚 𝙧𝙞𝙜𝙝𝙩 𝙗𝙚𝙝𝙖𝙫𝙞𝙤𝙧.

زندگی خیلی کوتاه تر از اون چیزیه که من وایسم تا تو رفتار درست رو یاد بگیری.

شاید درو من بستم اما با گریه وایستادم پشت همون در...

بعضی شب‌ها انقدر فشار روم زیاده میترسم بخوابم چون فکر میکنم ممکنه تو خواب قلبم وایسه.

‏آدم باید بعضی‌وقتا کل راه رفته رو برگرده
بره روی‌ نقطه صفر وایسه و سرش رو بگیره بالا بگه:
" تجربه شد "

از دید بقیه روی پاهام وایستادم حالم خوبه و واقعا قوی‌ام، اما حقیقت اینه که خسته‌ام، تیکه تیکه شدم، میخوام فرار کنم، میخوام برم گم و گور شم.

‏کمالگرایی کارش همینه؛
ازت میخواد فقط بدویی!
هر وقت هم که وایسی
با شلاق احساس گناه و عقب ماندگی
و توهم اینکه باید بهتر از چیزی که هستی، باشی
میاد سراغت!

مخلص کلام اینکه
پیشرفت با کمالگرایی فرق می کنه
کمالگرایی باعث میشه از دستاوردات لذت نبری!


. .

همیشه بالا رفتن خوب نیست. گاهی لازمه وایسی جا پاتو سفت کنی.

میخوام برات اینطوری باشم که اگه تموم دنیا مخالفت بودن، یه لحظه وایسی، عرق پیشونیت رو با آستینت پاک کنی، برگردی پشت سرت رو نگاه کنی من پشت سرت وایساده باشم، بهت افتخار کنم، هوات رو داشته باشم و بهت بگم تا آخرش هر بار برگردی من پشتتم.