می‌پرسی: از کجا بدانم دوستش دارم؟
می‌گویم: زمانی که از عشق سخن می‌گویند،
او تنها کسی است که یادش می‌کنی.

"تو از چشم‌هایِ من سرریز می‌شوی.."
"می‌گویم: تو قشنگی، خیلی قشنگی. چشم‌هات مثل یک دشتِ ناشناس که مرد شب مهتاب به آن رسیده باشد. مرد دوست دارد که به آن زُل بزند و تویِ سیاهی‌اش دنبال رد چشمه‌ای، یا پریدنِ «پری شاهرخ»یی بگردد تا سپیده‌ی سحر.
از این چشم‌ها، مرد هیچ‌وقت خسته نمی‌شود. فهمیدن دارند، ستاره دارند.."
‌
#شهریار_مندنی‌پور


. .

تک تک کلمات فروغ فرخزاد رو می‌شه با تموم وجود حس کنی:‌

در برابر بی‌مهری آدم‌ها هیچ نمی‌گویم. سکوت و سکوت و سکوت.
انگار که لال شده باشم؛ شاید هم کور و کر. دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم و نه حتی حوصله اش را، می‌دانی؟
دیر دریافتم که مسئول طرز فکر آدم‌ها نیستم. بگذار هر که هرچه خواست بگوید!
چه اهمیتی دارد؟
من در لاک خود راحت ترم.
آن جا می‌شود آرام و بی‌دغدغه زندگی کرد!

من زیاد تلاش می‌کنم، من زیاد می‌دوم، من دستاوردهای زیادی داشته‌ام؛ ولی صادقانه می‌گویم که دلم لک زده برای یک اتفاقِ خوب بدونِ تلاش، برای یک داشته‌ی ارزشمند که بی‌هیچ رنج و زحمتی به آن رسیده‌باشم، برای یک معجزه، یک حالِ خوب ناگهانی.
من خسته‌ام از خوشحالی‌های معوق و اقساطی و چیزهای خوشایند مشروطه! دلم می‌خواهد یک‌بار بدون شرط و منت برسم، بی‌آنکه کف پای خواستنم تاول زده‌باشد و از صرافتِ داشتن و رسیدن و دوست داشتن، افتاده‌باشم...

من زیاد تلاش می‌کنم، من زیاد می‌دوم، من دستاوردهای زیادی داشته‌ام؛ ولی صادقانه می‌گویم که دلم لک زده برای یک اتفاقِ خوب بدونِ تلاش، برای یک داشته‌ی ارزشمند که بی‌هیچ رنج و زحمتی به آن رسیده‌باشم، برای یک معجزه، یک حالِ خوب ناگهانی.
من خسته‌ام از خوشحالی‌های معوق و اقساطی و چیزهای خوشایند مشروطه! دلم می‌خواهد یک‌بار بدون شرط و منت برسم، بی‌آنکه کف پای خواستنم تاول زده‌باشد و از صرافتِ داشتن و رسیدن و دوست داشتن، افتاده‌باشم...

#نرگس_صرافیان_طوفان

می‌خواهم به طول بی‌انجامد
چون کتاب کلیدر
چون دره‌ی پروانه
بوسه‌های تو را می‌گویم
که چون کمربندی
به دور کمرم نگهم می‌داشت …!

#غلامرضا_بروسان

. .

از یک جایی به بعد
همین میشه که فروغ_فرخزاد میگه:

"تازگی‌ها، در برابر بی مهری آدمَ‌ها هیچ نمی‌گویم !
سکوت و سکوت و سکوت ...
انگار که لال شده باشم؛ شاید هم کور و کر !
دیگر نه انرژی توضیح دادن دارم
و نه حتی حوصله‌اش را ..."

•
چقدر این نوشته‌ی نزار قبانی عمیق و پر مفهومه میگه:

‏به سکوتم
به قوی‌ترین سلاحم احترام بگذار
طنینش را می‌ شنوی؟
از زیبایی آن‌ چه می‌گویم لذت می‌بری؟

♡

کمرون رایت :

کلمات، انعکاس صدای عمیق‌ترین احساسات ما هستند. به شما می‌گویم که کلمات، جنگ‌ها را آغاز کرده و به آنها پایان داده‌اند. کلمات، ثروت ساخته و ثروت بر باد داده‌اند. کلمات، جانِ کسانی را گرفته و به دیگرانی جان بخشیده‌اند. مراقب کلمات خود باشید.

باران باشد ، تو باشی
یک خیابان بی‌ انتها باشد ،
به دنیا می‌گویم : خداحافظ.


‌‌‌...
.