بزنی تو دلِ این جاده و معین بخونه:
نشو با من غریبه ، مثل نامهربونا
بلا گردون چشمات ، زمین و آسمونا.

زمین که خوردی به پشت دراز بکش و
از منظره آسمون لذت ببر تو آدمِ روزای سخت تری .

♡

‏اگه میخواستی انجام میدادی حتی اگه از آسمون سنگ میبارید ولی تو نمیخواستی.

کنار هم که بودیم حرف‌هامون تمومی نداشت؛ از شعر و کتاب شروع می‌کردیم، می‌رسیدیم به فلسفه و عرفان، از موسیقی و هنر آسمون ریسمون می‌بافتیم، می‌رسیدیم به تحلیل تاریخ، گاهی بی‌هوا می‌رفتیم سراغ مرور خاطرات کودکی و آدم‌هایی که یه‌ جایی توی گذشته جا موندن. حرف‌هامون مثل رود جاری بود؛ بی‌توقف، بی‌قید، بی‌دغدغه‌ی زمان. گاهی با یک جمله‌ی ساده، ساعت‌ها گرم صحبت می‌شدیم، گاهی یک نگاه کافی بود تا فکر هم رو بخونیم. الان اما همه‌ی حرف‌ها سنگینی می‌کنه روی دلم، تکرارشون می‌کنم و انگار توی دیوارهای خونه پژواک می‌شن، بدون شنونده. من هنوز از شعر شروع می‌کنم، به فلسفه و هنر می‌رسم، می‌خوام از خاطرات رد شم اما تو رو اونجا می‌بینم، جا می‌مونم از رفتن.

هر چقدم که آسمون شب بزرگ بشه
باز ماه نمیشه گم .

♡

خدایا شکرت!
واسه شبای که فکر نمیکردیم صبح بشه...
واسه عزیزانمون که هر روز سلامتیشونو میبینیم...
واسه رفیقامون که تو دنیای هزار رنگ اونا یه رنگه نابن...
واسه آبی آسمون؛ واسه هوای خوب...
واسه دیدن دوباره ی سبز شدن درختا...
واسه فرصتایی که میدی تا اشتباهاتمونو جبران کنیم...
سختیایی که میتونست از این سخت تر باشه...
زمین خوردنا و واسه دوباره بلند شدنا...
واسه بودنت بهترینم...
خدایا واسه بودنت کنارم شکر...

You don't stop loving the sky at night, then why do you stop loving people in their dark phases?

تو از دوست‌داشتن آسمون توی شب دست نمی‌کشی، پس چرا از دوست‌داشتن آدما تو اوضاع و حال بد و تاریکشون دست می‌کشی؟

امروز آسمون خیلی قشنگه
- ولی تو قشنگ تری 🩵

♡

‏بسیار آدمِ “عه آسمونو ببین”، “عه ماهو ببین”، “عه ابرا رو ببین” ای هستم.

همونجاکه حامیم میگه:
«اصلا کم نشو ازم،عوض نشو
فقط آخه دوست دارم..
جابه جا بشه جای آسمون وزمین،دوست دارم..
ازمن مطمئن باش یه تنه تا تهِ دنیا،دوست دارم..!»
یکی باید باشه که اینجوری دوستت داشته باشه:)


. .