یکی از موضوعاتی که زیاد پیش میاد وقتیه که ارتباطتون با یک نفر قطع میشه، یکیشون به سندروم وفاداری مزمن مبتلا میشه، اینطوری که نسبت به کسی که نیست احساس تعهد میکنه، همش منتظر یه زنگ یا پیام از طرف اونه، دائم طرف رو چک میکنه و عمیقا امیدواره که برگرده و خودش رو از روند عادی زندگی و خوشی‌ها محروم میکنه و حتی به جای خالیش هم خیانت نمیکنه و این واقعیت تلخیه که خیلی‌هامون تجربه‌اش کردیم.

وقتی از خودت دور میشی، ارتباطت با آدم‌ها هم سطحی می‌شه! ارتباط اصیل، از خود اصیل میاد.

مهربونی ابدا این نیست که تحت هر شرایطی ارتباطتو با یه آدم ادامه بدی. حفظ معاشرت با بعضی از آدم‌ها، نهایتِ بی‌احترامی به خودته.

وقتی به چیزی که مدت‌ها براش تلاش کردی می‌رسی یا تو یه کاری موفق می‌شی تازه می‌فهمی برای کی مهم بودی و کی فقط حرفش بود. هیچ‌ آدمی نیازمند تبریکات بلند و بالای اطرافیان نیست ولی حداقل اینو بهش می‌رسونه که برای ارتباطتون ارزش قائل بود.

No need to cut people off.
Just grow.
They will either hold on and grow with you or fall off.

نیازی به قطع ارتباطت با مردم نیست.
فقط رشد کن
آنها یا نگه می دارنت و باهات رشد می کنند یا سقوط می کنند.

‌‌‌‌‌‌.࿐

اگه میدونستید حتی اون آدمی که چند دقیقه در طول روز باهاش صحبت میکنید یا ارتباطتون خیلی کمرنگه، تا چه اندازه میتونه رو شخصیتِ شما تاثیر بذاره و کالبد رفتاریتونو عوض‌ کنه،
نسبت به معاشرت با آدما، خیلی وسواسی‌تر عمل میکردید.



. .

اگه میدونستید حتی اون آدمی که چند دقیقه در طول روز باهاش صحبت میکنید یا ارتباطتون خیلی کمرنگه، تا چه اندازه میتونه رو شخصیتِ شما تاثیر بذاره و کالبد رفتاریتونو عوض‌ کنه،
نسبت به معاشرت با آدما، خیلی وسواسی‌تر عمل میکردید.



. .

‏دیگه لذت همه ارتباطتمون با بقیه آدما به شک و تردید افتاده، که نکنه این آدم هم مثل بقیه فقط وقتایی که به دردش میخوریم باهامون خوبه...

اونجایی که از طرف دیگران واسه خودت دلیل میاری تا رفتارشونو توجیه کنی، دقیقا همون جا ارتباطت رو‌ باهاشون تموم کن!

. .

‏تو ایران اصلا نیاز به حالت airplane (پرواز) نیست؛ کافیه فیلترشکنت رو قطع کنی، ارتباطتت با کل هستی قطع میشه.