شاید به نظر نیاد ولی به طرز عجیبی اطرافیان روی کیفیت زندگیتون تاثیر میذارن، سعی کنید با هر کسی معاشرت نکنید.

باید قوی بود
واسه خودت
واسه اطرافیانت
واسه خانوادت
واسه اونایی که دوسشون داری
واسه لحظه‌هایی که جنگیدی
واسه آرزوهایی که بهشون امید داری
اگه افتادی، بلند شدی ازت ممنونم.
من به لبخندت نیاز دارم.....

. .

اطرافیانم جوری باهام برخورد میکنن که واقعا حقم نیست ولی چون دوسشون دارم هیچکاری بابتش نمیکنم.

متاسفانه اطرافیانم هیچ‌وقت متوجه نشدن که وقتی بابت رفتارشون ازشون توضیح می‌خوام بخاطر دوست داشتنشونه، بخاطر این‌که می‌خوام نگهشون دارم وگرنه که گوربابای هرکی هرکاری که کرد.


. .

.
وقتیم که باهاش چت نداریم و
قهریم ،
یه سگی ریزی تو رفتارمونه با اطرافیان.
.

خیلی مهمه که آدم بابت پارتنرش سرش بالا باشه،حالا چه پیش خودش چه اطرافیانش.

میدونی بیشترین شناخت از اطرافیانت رو کی پیدا میکنی؟ زمانی که روی مود خوبی نیستی و بیشتر از همیشه به مراقبت و توجه نیاز داری ، رفتار و برخوردی که اون زمان با تو دارن ، نشون میده در واقعیت چقدر‌ براشون مهم هستی و ارزش داری

. .

مهم نیست اون کت رو بار چندمه که میپوشی هنوز تمیز و نوء !
مهم نیست غذای ساده برای مهمون هات تدارک دیدی مهم اینه با عشق و مهمون نوازیت خوشحالشون میکنی.
مهم نیست که امروز وقت نکردی به خودت برسی، مهم اینه که از شخصیت و نگاه گرمت اطرافیانت لذت میبرن.
مهم نیست که سطح شعور بقیه به دیدن خوبی هات نمیرسه، مهم اینه که خودت میدونی چقدر درست زندگی کردی.
من میدونم که تو این زمونه آدم ساده، مهربون و درست چقدر ارزشمنده.
به خودت افتخار کن و یادت نره که چقدر ارزشمندی.

دغدغه‌های اطرافیانم رو درک نمیکنم، بینشون هستم، ظاهرا میخندم ولی احساس غریبی می‌کنم، اینجا من به هیچ چیز احساس تعلق ندارم.

یادت نره تو فقط مسئول رفتار و تصمیمات خودتی نه اطرافیانت.
باشه؟ :)