هنر اصلی هنر فاصله هاست، زیاد نزدیک به هم می سوزیم و زیاد دور یخ میزنیم

.࿐

دلسوزی برای خودت فقط تو رو ضعیف می‌کنه.
«همینه که هست» عبارت خوبیه. موقع صحبت با خودمون تمرینش کنیم.

.࿐

ببینید
‏«فرست قرار دادن خودت»تو هر زمینه ایی،خیلی مهمه.حالا هی از خودت بزن،هی از خواسته هات کوتاه بیا،هی خط قرمزهات رو نادیده بگیر،هی بگو نه گناه داره ولش کن،هی از خودگذشتی،بخشش،دلسوزی بی مورد،تهش کی ضربه میخوره؟تو قشنگم.

I think the actual art is the art of space So near to each other and we nurn and so far we freeze We must learn to find each other at the proper and the right place and stay there

فکر میکنم هنر اصلی هنر فاصله هاست، زیاد نزدیک به هم میسوزیم و زیاد دور یخ میزنیم. باید یاد بگیریم جای درست و دقیق را پیدا و همان جا بمانیم!

Always live

"The strongest people find the courage and caring to help others, even if they are going through their own storm." - Roy T. Bennett

"قوی ترین افراد شجاعت و دلسوزی برای کمک به دیگران را پیدا می کنند، حتی اگر در طوفان خودشان باشند."

.࿐

‏بین اون همه احساس، مهربونی، نفرت، عشق، دلسوزی و... تنها حسی که از تو به من رسید بی‌توجهی بود.

‏بین اون همه احساس؛ مهربونی، نفرت، عشق، دلسوزی و... بعضی وقتا تنها حسی که سهم تو میشه بی‌توجهیه!

‌‌‌‌‌‌.࿐

خوب من ، هنر در فاصله هاست ...
زیاد نزدیک به هم می سوزیم و زیاد دور از هم یخ می زنیم .
تو ، نباید آنکسی باشی که من میخواهم ، و من نباید آنکسی باشم که تو میخواهی .
کسی که تو از من می خواهی بسازی
یا کمبودهایت هستند یا آرزوهایت .
من باید بهترین خودم باشم برای تو
و تو باید بهترین خودت باشی و بشوی برای من ....
خوب ِ من ، هنرٍِِ عشق در پیوند تفاوت هاست و معجزه اش نادیده گرفتن کمبودها . . .
زندگی ست دیگر...
همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست ،
همه سازهایش کوک نیست ،
باید یاد گرفت با هر سازش رقصید ،
حتی با ناکوک ترین ناکوکش،
اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن،
حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد،
به فرصت هایی که مثل باد می آیند و می روند و همیشگی نیستند ....

✿ کپشن خاص ✿

ما تقصیر نداشتیم
ما فقط کمی زیادی دوستشان داشتیم
آنقدر بزرگشان کردیم که روز به روز کوچکتر شدیم
آنقدر مهربانی کردیم که دلشان را زدیم
آنقدر محبت کردیم که وظیفه امان شد
به همین راحتی عادی شدیم و از ما گذشتند
به سرعت برق جایمان را به کسی دادند
بلاک شدیم تا دوستت دارم هایمان را نشنوند
پشت سرمان حرف زدند
تا شاید کوچکتر از این شویم
ما دیگر کوچک نمی شویم
ما دوست هایمان را داشته ایم
بخشش هایمان را کرده ایم
ولی فراموش نکرده ایم
هنوز می سوزیم
از رفتن آنکه رفته
یا از عشقی که به پای نا اهلش سوزانده ایم
فرقی نمی کند،
ما دیگر نه دلی داریم برای او
نه جای خالی بر صندلی روبرو
در کافه همیشگی
تنها می رویم
قهوه امان را میخوریم
سیگارمان را می کشیم
و می رویم پی زندگی مان !

#آریا_نوری

خیلی هامون یه روز مجبور میشیم در حالی که بهشتمون تو آغوش یکی دیگه جا مونده
تو جهنم آغوش یکی دیگه بسوزیم...