گاهی میان مردم، در ازدحام شهر
غیراز تو هرچه هست فراموش میکنم..

. .

جاذبه سیب
آدم رابه زمین زد
وجاذبه زمین
سیب را
فرقی نمیکند
سقوط
سرنوشت دل دادن
به هرجاذبه ای غیرازخداست

دلم ز هرچه
به غیرازتوبود
خالی ماند
دراین سراتوبمان
ای که ماندگارتویی…

#سیمین_بهبهانی

وقتی ڪسے را ڪه نداری ، دوست داری
با عشق داری روی خود پا مے‌گذاری

وقتی بجای "من" ، ضمیرت مےشود "تو"
از "تو" برایت مانده یڪ "او" یادگاری

وقتی ڪه غیراز خاطراتی گنگ و مبهم
چیزی نداری ڪه نداری ڪه نداری...

وقتی هوایت ابری است و بغض داری
تا شانه می‌بینی هوس داری بباری

زین شاخه بدان شاخه پریدن ممنوع

در ذهن بجزتو آفریدن ممنوع

غیرازتو ورود دگران بر قلبم

عمرا ؛ ابدا؛ هیچ؛ اکیدا ممنوع

خدایا راضی نشو بندهات ظلم کنن به بنده ای که غیرازتو هیچ کسی رو نداره.....

نامه:
شروع کن یک قدم با تو تمام گام های مانده اش با من !!!
پروردگارت باتومی گوید:
تورادر بیکران دنیای تنهایان
رهایت من نخواهم کرد
بساط روزی خود رابه من بسپار
رها کن غصه ی یک لقمه نان و آب فردا را
تو راه بندگی طی کن

عزیزا من خداییم را خوب می دانم
تو دعوت کن مرا برخود
به اشکی … به یا خدایی، میهمانم کن
که من چشمان اشک آلوده ات را دوست می دارم

طلب کن خالق خود را
بجو مارا
توخواهی یافت
تو عاشق می شوی برما
وعاشق می شوم برتو
که وصل عاشق و معشوق هم
آهسته می گویم..خدایی عالمی دارد...

قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم براسب های خسته درمیدان
تورادربهترین اوقات آوردم
قسم برعصر روشن
تکیه کن برمن
قسم برروز هنگامی که عالم رابگیرد نور
قسم براختران روشن اما دور
رهایت من نخواهم کرد

بخوان مارا...
که می گوید که توخواندن نمی دانی ؟
توبگشا لب....

توغیرازما مگرخدای دیگری داری...؟
رها کن غیر ما را
آشتی کن باخدای خود...
تو غیر از ما چه می جویی ؟
تو با هر کس به جز با ما چه می گویی ؟
وتوبی من چه داری ؟ هیچ!!
بگو با ما چه کم داری عزیزم؟هیچ!!

هزاران کهکشان و کوه ودریا را
وخورشید وگیاه ونوروهستی را
برای جلوه ی خود آفریدم من
ولی وقتی تو را من آفریدم
برخودم احسنت می گفتم
توئی زیباتر ازخورشید زیبایم
تویی والا ترین مهمان دنیایم
که دنیا بی تو چیزی چون تو را کم داشت

تو ای محبوب ترین مهمان دنیایم
نمی خوانی چرا ما را...؟؟
مگر آیا کسی هم با خدایش قهر می گردد...؟؟؟

هزاران توبه ات را گرچه بشکستی
ببینم من تورا ازدرگهم راندم...؟
اگردرروزگار سختی ات خواندی مرا
اما به روز شادیت یک لحظه هم یادم نمی کردی
به رویت بنده ی من هیچ آوردم ؟؟

که می ترساندت ازمن ؟
رها کن آن خدای دور
آن نا مهربان معبود
آن مخلوق خود را

این منم پروردگار مهربانت … خالقت
اینک صدایم کن مرا به قطره اشکی
به پیش آور دو دست خالی خود را
با زبان بسته ات کاری ندارم
لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم

غریب این زمین خاکی ام
آیا عزیزم حاجتی داری؟
توای ازما کنون برگشته …
کلام آشتی را تو نمی دانی؟
ببینم چشم های خیست آیا گفته ای دارند...؟

بخوان ما را بگردان قبله ات را سوی ما
اینک وضوئی کن خجالت می کشی از من... ؟
بگوجز من کس دیگر نمی فهمد
به نجوایی صدایم کن
بدان آغوش من باز است...

برای درک آغوشم
شروع کن یک قدم با تو
تمام گام های مانده اش با من... !!
M

ای خداببخش اگه لحظه ای به غیرازتوامیدوارشدم


ای خداببخش اگه ناخواسته آدمی راازتودورکردم


ای خداببخش اگه فراموش کردم آخرین ایستگاه مرگ است


ای خداببخش اگه محبتی روازدلی دریغ کردم


ای خداببخش اگه به خاطرترس ازجهنم یاشوق بهشت توراعبادت کردم


ای خداببخش اگه فقط به منفعت خودم فکرکردم ودیگران رانادیده گرفتم


ای خداببخش اگه برای رسیدن به حقیقت تلاش نکردم:)