عشق در غالب دل‌ها،
در شکلها
و رنگهای تقریبا مشابهی، متجلی می‌شود
و دارای صفات و حالات و مظاهر مشترکی است
اما دوست داشتن در هر روحی، جلوه‌ای خاص خویش را دارد
و از روح رنگ میگیرد
و چون روح‌ها،
برخلاف غریزه‌ها،
هر کدام
رنگی
و ارتفاعی
و بُعدی
و طعم و عطری ویژه خویش دارد، می‌توان گفت که به شماره هر روحی، دوست داشتنی هست...

"کویر
دکتر علی شریعتی"

"دقت شود "


آنچه در میدان عبادت روی آن حساب می کنند ، و عبودیتِ آن را عبودیت به شمار می آورند ، دل است .
عبادت دل ، اصلِ عبادت ، و اصلِ عبادت ، عبادت ِ دل است ، و عبادتهای دیگر ، یعنی عبادتهای اعضاء و جوارح ، و مشاعر و قوای روحی ، وقتی عبادت به حساب می آید که از « عبادتِ دل » نشأت بگیرد ، و متفرّع بر آن و به تعبیری جلوه ها و ظهورات آن باشد .

خالق دل که نظر بر دل دارد ،
و می داند چگونه دل را تطهیر، و چگونه آن را متأدّب به آدابِ لازم بکند ، تکالیف و وظایفی قرار داده است که با التزام انسان به آنها ، دل آن چنان که باید ، پاک گشته و آدابِ لازم را کسب می کند ، و صلاحیّت آن را می یابد که به جوار حضرت معبود راه یافته و شاهد وجه کریم او باشد ،
و مبتهج به لذت شهود ...
تکالیفی که نفس و بدن را به سختیها می اندازد ، و به طورکلی ریاضتها و سختیهایی که در تکالیف عبودی در مراتب مختلف وجود دارد ، همه برای تطهیر دل و تأدیب آن است ....

"عارف ِ واصل حضرت آیت الله شجاعی زنجانی (ره)"

كوت چراغهاي فرو مرده
كفّارهء شهادت چشمان مست تست.

بي چشمهاي تو
شبهاي بي ستارهء ما را
چه رونقي؟
بي كفر زلف تو
ايمان بي قوارهء‌ ما را

چه جلوه‌اي...

جلوه ی بخت تو دل می برد از شاه و گدا

چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی...♥

حافظـ

میخواهم همین را بگویم که
روزی ماهم از پس این‌مسیر طولانی برمی‌آییم
روزی که سختی های راه تمام میشود
روزی که غم جرات بالا رفتن از سر و کولمان را نخواهد داشت
روزی که هوای ابری و غروب روزهای تعطیل دلت را نمیلرزاند
روزی که بعد از رفتن مهمان های مورد علاقه ات خلوت بودن خانه دیگر برایت دلگیر جلوه نخواهد کرد.
روزی که از پس تمام رنج های زندگی و ملالت های دنیا به خانه ی آخر صفحه بازی میرسی
خانه ی آخری که به تو می آموزد
چطور ضعیف ترین مهره بازی میتواند روزی به ارزشمندترین مهره ی همان بازی تبدیل شود
همین.

زیاد خودتونو اذیت نکنید!
تو زندگی همه ی ما روزهایی وجود داره که اتفاقاتی باعث غمگین شدنمون میشه.
باعث تنها شدنمون.
فاصله گرفتنمون .
دلتنگ شدنمون....
دنبال مقصر نباشید.
گاهی بعضی اتفاق ها بی هیچ دلیلی میفتن! گاهی آدم ها بی هیچ دلیلی تغییر می کنن و این تقصیر شما نیست!
بعضی وقت ها انقدر یکی رو دوست داریم،
که حاضریم برای تغییر رفتارش خودمونو مقصر جلوه بدیم!
همین میشه که شروع می کنیم
به گشتن یک عیب ،
یک حرف،
یک حرکت ،
یک اتفاق از طرف خودمون که باعث رنجیدن طرفمون شده.
باور نمی کنیم که بعضی وقت ها چیزی نشده ، فقط اون آدم عوض شده!
باور نمی کنم که اتفاق ها میفتن چون باید بیفتن!
باور نمی کنیم
و شروع می کنیم دست و پا زدن توی اون اتفاق، توی اون رابطه...
باور نمی کنیم
و زخم هایی که خودمون به خودمون می زنیم از هر ضربه ای دردناک تره!
مثل فاصله گرفتن آدم هایی که یک روزی برای همدیگه خیلی عزیز بودن...
زیاد خودتونو اذیت نکنید
همه چیز میگذره
ولی این به این معنی نیست که این اتفاق، غمگین ترین تنهایی دنیا نیست .

10 فرد خطرناکی که باید از آنها دوری کنید! حتی اگر از نزدیکان شما باشند

۱- افراد خودپرست
۲- افراد حسود
۳- افراد متظاهر

۴- افراد پس‌رونده و احمق
۵- افراد قضاوت‌گر
۶- افراد کنترل کننده

۷- افراد دروغگو
۸- افراد شایعه‌پرداز
۹- افراد مزاحم
۱۰- افرادی که خود را قربانی جلوه می دهند

با شما حرف می‌زنم.
من هم سال‌های سال در یکی از دانشکده‌های هنری درس خوانده‌ام.
به شب‌های شعر و گالری‌های نقاشی رفته‌ام.
موسیقی کلاسیک گوش داده‌ام،
ساعت‌ها از وقتم را به مباحثات بیهوده دربارهٔ چیزهایی که نمی‌دانستم گذرانده‌ام.
من هم سال‌ها با جلوه‌فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته‌ام،
ریش پروفسوری و سبیل نیچهای گذاشته‌ام
و کتاب «انسان موجود تک‌ساحتی» هربرت مارکوزه را ـ بی آنکه آن زمان خوانده باشم‌اش ـ طوری دست گرفته‌ام که دیگران جلد آن را ببینند و پیش خودشان بگویند:
عجب!
فلانی چه کتاب‌هایی می‌خواند،
معلوم است که خیلی می‌فهمد...
اما بعد خوشبختانه زندگی مرا به راهی کشانده‌است که ناچار شده‌ام رو دربایستی را نخست با خودم و سپس با دیگران کنار بگذارم و عمیقاً بپذیرم که «تظاهر به دانایی» هرگز جایگزین «دانایی» نمی‌شود،
و حتی از این بالاتر دانایی نیز با تحصیل فلسفه حاصل نمی‌آید.
باید در جستجوی حقیقت بود و این متاعی است که هر کس براستی طالبش باشد،
آن را خواهدیافت و در نزد خویش نیز خواهدیافت...
و حالا از یک راه طی شده با شما حرف می‌زنم.
.
سید مرتضی آوینی

دنيا زيباتر مي شود ، اگر :

در حضور بیمار ، سلامتي مان را به رخش نکشيم !
در حضور فقیر ، دم از مال منالمان نزنيم !
در حضور ناتوان ، قدرت نمایي نکنيم !
در حضور غصه دار ، خوشحالي نکنيم !
در حضور زنداني ، آزادي مان را جلوه نمایي نکنيم
در حضور افرادي که فرزند ندارند ، از بچه هایمان تعریف نکنيم !
در حضور یتیم ، از پدر و مادرمان تعریف نکنيم !

ماه تابید و چو دید آن همه خاموش مرا
نرم بازآمد و بگرفت در آغوش مرا
گفت:« خاموش درین جا چه نشستی؟» گفتم:
بوی « محبوبه شب » می برَد از هوش مرا
بوی محبوبه شب، بوی جنون پرور عشق
وه، چه جادوست که از هوش بَرَد بوش مرا
بوی محبوبه شب، نغمه چنگی ست لطیف
که ز افلاک کند زمزمه در گوش مرا
بوی محبوبه شب همچو شرابی گیراست
مست و شیدا کند این جام پر از نوش مرا
بوی محبوبه شب جلوه جادویی اوست
آنکه کرده است به یکباره فراموش مرا.