‏آدمهارو منتظر نذارید ، هیچ‌کسی بعد از یک انتظار طولانی اون آدمِ سابقی که می شناختید نیست .

♡

غم انگیز ترین چیزی که آدم می‌تونه از خودش بپرسه اینه که
"چرا اونقدری که من حواسم به همه هست ، هیچ‌کس حواسش به من نیست "

«بعضی چیز‌ها
هیچ‌ وقت سرجای اول‌شان برنمی‌گردند ؛
مرگ،
اعتماد،
و اولین احساسات آدمی...»

‏علیک أن تبنی فی نفسک شخصا
لا یحتاج فی الیوم الصعب إلی ملجا.

«باید در خودت، یک گوشه‌ای از وجودت، آدمی ساخته باشی که در روزهایِ سخت، نیازی به پناه بردن به هیچ‌کجا و هیچ‌کس نداشته باشد!»

.غسان کنفانی

‏وقتی یه زن غریزه اش نسبت به یه مرد خاموش میشه دیگه تمومه
نه حرف ، نه تغییر ظاهری ، نه خواهش هیچ‌ چیز جواب نمیده
انرژیش جدا شده و برگشتی در کار نیست.

♡

کاش بهم پیام میدادی میپرسیدی حالم چطوره چیکار میکنم این مدت چی گذشت بهم، دردناکه فکر میکنم تو حتی یه لحظه ام به من فکر نمیکنی، درحالی که تو هیچ‌وقت از ذهن من بیرون نمیری.

«هرکیو می‌بینی دائم ازت می‌پرسه کارت چه‌طوره، ازدواج کردی، خونه داری، انگار که زندگی یه لیست خرید از بقالیه. اما هیچ‌کی هرگز ازت نمی‌پرسه آیا خوشحالی...»
--هیث لجر

『چ
. .

‏تا یه سنی فک میکنی بابا اشتباه کرده، بعدتر میگی نه، مامان کم گذاشته!
اما وقتی واقعا بزرگ میشی،
میفهمی هیچ‌کدوم بلد نبودن چی درسته!
هر دو با زخمای خودشون جنگیدن و تو شدی نتیجه‌ی اون جنگ ناتموم.
از یه جایی به بعد، دیگه تقصیر اونا نیست،
تصمیم با توئه؛
زخما رو ادامه بدی، یا درمانشون کنی!

بریده‌ای، اما نمی‌گی.
خسته‌ای، اما نمی‌خوابی.
دلت گرفته، اما نمی‌ریزی بیرون.
آخه یاد گرفتی
هیچ‌کس به اندازه‌ی خودت
حرفاتو جدی نمی‌گیره.

سخت‌ترین جای ماجرا اینه
که یاد گرفتی بخندی…
وقتی حال نداری،
حرف بزنی…
وقتی دلت هزار تیکه‌ست،
بگی خوبم…
وقتی حتی خودت هم باور نمی‌کنی.
این‌جوری آدم کم‌کم تبدیل میشه
به نسخه‌ای از خودش
که هیچ‌کس نمی‌شناسدش؛
نه حتی خودش.
فقط روزا می‌گذرن
و تو با خودت فکر می‌کنی:
کِی دقیقاً این‌قدر دور شدم از خودم؟