کمی آرام‌تر از قبلم. انگار خشمی دیرینه را برون‌ریزی کرده باشم! انگار فریادم را به گوش همانی رسانده‌ام که باید، خشمم را بدون پرده به همانی ابراز کرده‌ام که باید. دیگر با همه دعوا ندارم، دیگر بی‌دلیل خشمگین نیستم و فارغ از نتیجه، آرام‌ترم.
کدخدا آب روستائیان را فروخته بود و من روستاییِ غمگین و خشمگینی بودم که جسورانه توی چشم‌های بی‌شرم کدخدا نگاه کرده بود و یک سیلی محکم به او زده بود.
نه آب بازگشت، نه کدخدا عذرخواهی کرد، اما روستائی، آرام‌تر از همیشه به خانه‌‌اش بازگشت


. .

بعضیام هستن ...
مثل کره الاغ کدخدا
یورتمه میرن رو اعصابا ...




.. ..

تیر برقی چوبی ام در انتهای روستا..
بی فروغم کرده سنگ بچه های روستا..
ریشه ام جامانده در باغی که صدها سرو داشت..
کوچ کردم از وطن تنها برای روستا..
آمدم خوش خط شود تکلیف شب ها آمدم..
نور یک فانوس باشم پیش پای روستا..
یاد دارم در زمین وقتی مرا می کاشتند..
پیکرم را بوسه می زد کدخدای روستا..
حال اما خود شنیدم از کلاغی روی سیم..
قدر یک ارزن نمی ارزم برای روستا..
کاش یک تابوت بودم، کاش آن نجار پیر..
راهی ام می کرد قبرستان بجای روستا..
قحطی هیزم اهالی را به فکر انداختست..
بد نگاهم می کند دیزی سرای روستا..
من که خواهم سوخت، حرفی نیست اما ای خدا..
تیر سیمانی نخواهد شد عصای روستا..

"کاظم بهمنی"

پدرت کدخدا ..
خودت خاتون ..
باغ خرما ..
چهار گله شتر ..
پس غلط کرده عاشقت شده است
پسری کامده رطب چینی !!


{ حامد عسکری }

فرهنگ لغت جدید :

خواهر زن: کسی که خواهرش را میزند…

عطسه : راس ساعت سه

فروتن : آمپول

سرباز : بی حجاب

بیناموس : موشی که از قدرت بینایی بالایی برخوردار است

We Are : به ویار زنان در دوران بارداری گویند

Hello Honey : جهنم و عزیزم! کوفت و عزیزم!

سیتوپلاسم : (بندری) به خاطر تو پلاس و علافم

آنکارا : منظور آن کارهای بد است

مملکت : گربه مملی

عرض اندام : پهنای شکم را گویند

Histogram : شما (دوست) گرامی، خفه شو!

Al Pacino : همه پاهاتووون رو ورچینین

ازون برون : خارج از جو زمین

سوگند : خیلی افتضاح

باقرخان : خواننده ای که در هنگام خواندن قر می دهد

Injury : اینجوری

Eminem : به لهجه اصفهانی، امین هستم

کدخدا : کسی که به برنامهٔ اتوکد تسلط دارد

مورچه خوار : خواهر مورچه،فحشی که موریانه ها به هم می دهند.

کالسکه : هنگامی که یک اصفهانی یک میوۀ کال میخورد.

سیمین : نیم ساعت.

البرز : عرب ها به «پرز» گویند.

سوغاتی : بسیار عصبانی.

کره حیوانی : بیچاره ناشنواست.

فیله گوساله : فیل نفهم،فحش رایج بین فیل ها!

از جمله زیباترین اشعاری ک توی زندگیم شنیدم،
تقدیم ب همه ی دوستان 1 جمله ای:

تیر برقی چوبی ام در انتهای روستا..
بی فروغم کرده سنگ بچه های روستا..
ریشه ام جامانده در باغی که صدها سرو داشت..
کوچ کردم از وطن تنها برای روستا..
آمدم خوش خط شود تکلیف شب ها آمدم..
نور یک فانوس باشم پیش پای روستا..
یاد دارم در زمین وقتی مرا می کاشتند..
پیکرم را بوسه می زد کدخدای روستا..
حال اما خود شنیدم از کلاغی روی سیم..
قدر یک ارزن نمی ارزم برای روستا..
کاش یک تابوت بودم، کاش آن نجار پیر..
راهی ام می کرد قبرستان بجای روستا..
قحطی هیزم اهالی را به فکر انداختست..
بد نگاهم می کند دیزی سرای روستا..
من که خواهم سوخت، حرفی نیست اما ای خدا..
تیر سیمانی نخواهد شد عصای روستا..
"کاظم بهمنی"

نگفتمت
مرو آن جا که آشنات
منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم

وگر به خشم روی صد هزار سال ز من
به عاقبت به من آیی
که منتهات منم

نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی
که نقش بند سراپرده رضات منم

نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی
مرو به خشک
که دریای باصفات منم

نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو
بیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منم

نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند
که آتش و
تبش و
گرمی هوات منم

نگفتمت که صفت‌های زشت در تو نهند
که گم کنی که سرچشمه صفات منم

نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت
نظام گیرد
که خلاق بی‌جهات منم

اگر چراغ دلی
دان که راه خانه کجاست

وگر خداصفتی
دان که کدخدات منم ....

حکیمی به دهی سفر کرد زنی که مجذوب سخنان او شده بود از حکیم خواست تا مهمان وی باشد.حکیم پذیرفت.کدخدای دهکده هراسان خود را به حکیم رسانید گفت:
این زن،هرزه است به خانه‌ی او نروید حکیم گفت:یکی از دستانت را به من بده کدخدا یکی از دستانش را در دستان حکیم گذاشت.آنگاه حکیم گفت حالا کف بزن کدخدا گفت: هیچ کس نمی‌تواند با یک دست کف بزند حکیم پاسخ داد:هیچ زنی نمی تواند به تنهایی هرزه باشد،مگر این که مردان دهکده نیز هرزه باشند!
به جای نگرانی برای من نگران خودت و دیگر مردان دهکده ات باش!!!