کمی آرام‌تر از قبلم. انگار خشمی دیرینه را برون‌ریزی کرده باشم! انگار فریادم را به گوش همانی رسانده‌ام که باید، خشمم را بدون پرده به همانی ابراز کرده‌ام که باید. دیگر با همه دعوا ندارم، دیگر بی‌دلیل خشمگین نیستم و فارغ از نتیجه، آرام‌ترم.
کدخدا آب روستائیان را فروخته بود و من روستاییِ غمگین و خشمگینی بودم که جسورانه توی چشم‌های بی‌شرم کدخدا نگاه کرده بود و یک سیلی محکم به او زده بود.
نه آب بازگشت، نه کدخدا عذرخواهی کرد، اما روستائی، آرام‌تر از همیشه به خانه‌‌اش بازگشت


. .

اشتباه از من بود
من از کسی انتظار داشتم سکوتم را بفهمد
که حتی فریادم را نشنید :)))

. .

با آغاز هر صبح
شادباش وبخند
دوست بدار
فراموش کن
مهربان باش
هرصبح خورشید فریادمیزند:
آی آدمها،کتاب زندگی
چاپِ دوم ندارد!
پس تا میتوانیدعاشقانه و
خالصانه وشاکرانه زندگی کنید

چند وقتیست هر چه می گردم ، هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمی کنم !
نگاهم اما . . .
گاهی حرف می زند ، گاهی فریاد می کشد . . .
و من همیشه به دنبال کسی می گردم که بفهمد یک نگاه خسته چه می خواهد بگوید !
سکوت میکنم
نه به احترام آنان که از فریادم خسته شدند !
نه برای آنانی که به دنبال سکوتم هستند !
نه برای دل او که میخواهد با سکوتم مرا بشکند !
و نه برای بودنی تکراری سکوت میکنم . . .
چون صدای تو را در سکوت می شنوم ، تو که تمام دنیای پر از فریادم را به یکباره خاموش کردی و به من سکوت را هدیه دادی . . .

من به زودی به نبودن هایت عادت میکنم
از غم ات میمیرم و یک خواب راحت میکنم

پر فریادم اگر بغض سکوتم بشکند
حرمت عشق گذشته را رعایت میکنم

به کسی که پیش اویی .آه حتی گاه من
-به خودم که با تو بودم هم حسادت میکنم

از تماشای تو در یک قاب کوچک خسته ام
خسته ام آری ولی دارم نگاهت میکنم

رفته رفته عشق من نسبت به تو کم میشود
تا که روزی کاملا احساس نفرت میکنم

من به زودی به خودم به خاطراتم به دلم
مثل تو حتی به احساسم خیانت میکنم

(محسن مهرپرور)

از کسی که فریادمان را نمی شنود
انتظار نداشته باشیم
که سکوتمان را بفهمد
آدمها اگر نخواهند تغییر نمی کنند ...

اینکه تو عکس میگیری...
من برایش مینویسم... چه فرقی میکند ؟!
هردویمان
از نسلی فریادمیزنیم
که لبخندهایشان
بادوربین تو ظاهرمیشود
وبانوشته من ساعت ها
به فکر فرو میروند.
#زهرا_ش
19آگوست روز جهانی عکاس و عکاسی مبارک

میخواهی بروی؟
بهانه میخواهی؟
بگذار من بهانه را دستت بدهم…
برو…
هرکس پرسید چرا؟
بگو…
لجوج بود…
همیشه سرسختانه عاشقم بود…
بگوفریادمیزد…
همه جا فریاد میزد که مرامیخواهد…
بگو دروغ میگفت…
میگفت هرگز ناراحتم نکرده ای…
بگو درگیر بود…
همیشه درگیر افسون نگاهم بود…
بگو بی احساس بود…
به همه ی فریادها،اخم هاوتوهین هایم
فقط لبخند میزد…
بگو او نخواست…
نخواست جزمن کسی در دلش خانه کند…

دلم ب اندازه ی تمام وزن اینروزهام گرفته ...ودلم گریه داره......
نمیدونم چه حکایتیه بین همیشه ی این حالم با بی کسی های مکرر!!!
نمیدونم چرا دلم اینقدبغض داره!!
همه ی صداها سرده وبه طرزعجیبی غریبم میون خودمودنیام!!نمیدونم چراهروقت اینجوری میشم احساس غربت میکنم....
احساس آدمی ک سالهاست میون روزهاش فقط کلمه ها وصداها رومیشنوه وکسی نمیفهمه اون چی مگه!!
انگار تو1جای دنیام موندم!!گرچه هرروزخودمومتقاعدمیکنم که حوصله داشتن کسی روندارم،وجنگ و دعوا،بکش ونکش تورابطه رونمیخوام وحوصله ی حتی کل کل عاشقانه روندارم وبه هزاران دلیل پذیرشم تعطیل شده!!
اماوقتی اینطوری ام خالی وغریب دلم کسی رومیخواد که بفهمه غصه هامودردهامووتمام لحظه هایی رو که اشک رودلمه وناآرومم...گرچه که مدتهاست ناامیدم ازاینکه کسی بفهمه چی میگم!!
نمیدونم چراچندیست دلم میخواد کسی بیادوهیچی نگه هیچی نگم امابدونه که لازمش دارم بدونه چقدازتوداغــــــــــــــونم......
میدونی،قسمت غم انگیز داستان زندگی بی سروته من بی حمــــــایتیه مدامه....که تمام استخون هام قیژقیژ فریادمیزننش!!
هیچ چیزمدام نیست وهیچ چیزراعادت نباید؛همه روزی می آیندوروزی آنقدرسخت میروند که توباورت نیست که چگونه رفتند!.... این قسمت نمایش نامه ی بی شخصیت ما فقط خودمانیم و سن و پرده ی نیوفتاده ای که کشیدنش را آرزو مندیم

عشـــــــــق همین خنـــــــده های توست...
همین دوســــــت دارم گفتن هایـــــــت...
وقتی دیوانه وارفریادمیزنی دوســـتت دارم...
و...
میخندی...!بلندتربگو...
آنقدربلند...که تمام اهل زمین زمزمه دوستت دارم های بلندت را بشنوند...
وبدانندمــــــا،مال هم شده ایم...بلندتربگو!
تادلم باورکندتمام آرزوهایم رنگ حقیقت به خودگرفته اند...
آرزوی دست نیـــــافتنیم،این روزهاکه دست نیافتنی شده ای...
باتمام وجودفریادبزن دوســــتت دارم...!
تادلـــــــم باتمام احساسش زمزمه کند...
من هم دوســــــــــتت دارم...!!!
khanoOmE PaRhaM