تو رو بخوام تو یه جمله توصیف کنم، کلمه ها گم میشن میون تموم صفتای قشنگی که داری. تو اولین من بودی و اولین ها همیشه جور دیگه ای به زندگی آدم جون میبخشن و به دل میشینن. درست وقتی اومدی که از همیشه بیشتر خسته بودم و وقتی دیدمت فهمیدم معیار و معادله توی عشق جواب نیست. کافیه آدم خودتو برای اولین بار ملاقات کنی تا ببینی چطور رویاهات شکل اونو به خودش میگیره. من احساس امنیت به خودمو مثل باد برای نیزارها آسمون برای ابرها و دلربایی برای شعرها همیشه و همه جا با خودم دارم. من به خودم قول رسیدن به تو رو دادم. تو باید منی.

خدای زمینی من؛ تو انقدر در وجودم عمیق شده ای که گمانم حتی اگر میلیون ها سال بعد زمانی که تبدیل به خاک و بذر شدیم گلی شوم با عطر دست های تو؛ و در تمام پروانه ها دنبال نقش چشمانت بگردم. با هر وزش نسیم و دلربایی برگ ها بگویم؛ من زمانی محبوب عاشق ترین مرد زمین بودم، مردی که جای زخم هایم بوسه کاشت و تا ممکن ترین حدی که یک قلب می تواند از امنیت ملموس اغوشش درونم جاری کرد. پس مهم نیست من چگونه باشم روح من تا همیشه به دنبال او خواهد گشت. چرا که جان من و او را از یک گل ساخته اند اولین و اخرین من.

من نکنم نظر به کس
جز رُخ دلربای تو...

#مولانا

- یک شب بیا
و گیره از موهایِ من وا کن
تا مو به مو
از بر کنی این دلربایی را ..

#رویا_باقری

✿ کپشن خاص ✿

قرار ابرهای بی‌وطن بیهوده‌پیمایی‌ست
در آغوشم بگیر ای آسمان ! روح تو دریایی‌ست

دمی سرسبزی ما را به پای سرخوشی مگذار
درختی مثل من هرسال ناچار از شکوفایی‌ست

تو هم بیچاره‌ای ! بیچاره چون شیری که می‌داند
فقط وقت عبور از حلقه‌ی آتش تماشایی‌ست

چراغ حسن می‌افروزی و در شهر می‌گردی
ولی این دلربایی نیست، این تشییع زیبایی‌ست

به مردم چون پناه آوردم از تنهایی‌ام دیدم
که از «تنها شدن» جانکاه تر «احساس تنهایی»‌ست

#فاضل_نظری

‏خوش است گاه به عشاق خویش دل دادن
نمی توان همه‌ی عمر دلربایی کرد



. .

من قید غزل سرایی‌ام را زده‌ام
طنازی و دلربایی‌م را زده‌ام
مرده‌ست تمام حس و حالم، ای عشق!
امروز رگ رباعی‌ام را زده‌ام

#الهه_رضایی

وقتے ڪسے
با همہ‌ے وجود دوست داره
فڪر نڪن تو خیلے
تڪے و دلربایے
فڪر نڪن خیلے سرترے
یادت بمونہ ڪہ اون
خیلے تڪہ
ڪہ توے این دنیایے ڪہ ڪسے
پاے ڪسے نمیمونہ
پاے بد و خوبت مونده...

شاه دلم گدا مکش ، من شده ام گدای تو.
گر چه ستم کنی به من،جان و تنم فدای تو...

مهر تو از وجود من ، با غم دل نمی رود....
مهر منت به دل نشد ، هر چه کنم برای تو...

از همه کس گذر کنم ، از تو گذر نمی شود...
مشکل تو وفای من ، مشکل من جفای تو...

کن نظری که تشنه ام ، بهر وصال عشق تو...
من نکنم نظر به کس ، جز رخ دلربای تو...

جان من و جهان من ، روی سپید تو شدست..
عاقبتم چنین شود ، مرگ من و بقای تو..

✨
بهار به اردیبهشتش دلربایی می کند
تو به آن طرز نگاهت