هر چقدر اصیل‌تر، عمیق‌تر، ارزشمندتر و قابل اعتمادتر باشی به‌خاطر آسیب‌های زیادی که تجربه کردی به کسی زخم نمی‌زنی، چون از میزان درد و ذات رنج خبر داری!
تو زمانی یک انسان درست هستی که اجازه ندی تکه های وجودت باعث شکستن دیگران بشه ...

. .

علیرضا روشن میگه

"همدیگر را می‌پوسانند
سیب‌های یک جعبه
آدم‌های این زمین..."

باشه ولی کاش یکی
الان میومد با سیب‌زمینی سرخ‌کرده و
قارچ سوخاری وفیله سورپرایزم میکرد.....

همه‌ی ما زخم‌هایی را با خودمان حمل می‌کنیم که اگر موفق نشویم حلشان کنیم و از آن‌ها التیام یابیم، به مرور تبدیل می‌شوند به تیغه‌هایی تیز و بُرّنده که ناخواسته با آن‌ها، دیگران را زخمی می‌کنیم.
و جهان، پر شده از آدم‌هایی که هربار به هم نزدیک شدند، به هم زخم زدند؛ بی‌آنکه بدانند این زخم‌ها یادگار همان زخم‌ها و آسیب‌هایی‌ست که در گذشته بخشی از روانشان را درگیر کرده و برای التیام آن، هیچ کاری نکرده‌اند!
و زخم‌های التیام نیافته، محو نمی‌شوند!
و زخم‌های التیام نیافته، می‌مانند و سرسخت می‌شوند و آسیب می‌زنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

ما انسان‌ها گرچه طوری ساخته شده‌ایم که التیام می‌یابیم، یا دستِ‌کم دوام می‌آوریم و فراموش می‌کنیم، ولی رنج چنان الگوهای عمیق فکری‌ای در ذهنمان حک می‌کند که گمان می‌کنم برخی آسیب‌ها هرگز التیام نمی‌یابند، حتی اگر خاطره‌هایشان مدت‌ها پیش پاک شده باشد!

. #پیتر_هابز
. #چلچله‌_ها_در_باغ

این نوشتهٔ نرگس صرافیان طوفان واقعاً خوندنیه؛ نوشته:

«من از کنار ساحل چند صدف با خودم آوردم و نمی‌دانستم که سرپناه خرچنگ‌هاست!
او مرا تنها گذاشت و نمی‌دانست که حضورش بزرگترین دلخوشی و پناهگاه روزهای سخت من است!
من به دوستم گفتم فعلا فرصت شنیدن حرف‌هایش را ندارم، در حالی که او همان لحظه لبه‌ی پرتگاه امیدواری جهانش ایستاده‌بود و عمیقا نیاز داشت با کسی حرف بزند.
ما آدم‌ها، همیشه نا آگاهانه جدی‌ترین آسیب‌ها را به هم می‌زنیم، بی‌آنکه حتی متوجه باشیم...
وقت‌هایی که قلبت از حرف یا رفتار کسی شکست؛ حکایت خرچنگ‌ها را به یاد بیاور و در نظر داشته‌باش که شاید طرف مقابلت حتی خبر نداشته که تو در مقابل فلان حرف یا رفتار او تا چه اندازه آسیب‌پذیر و شکننده بوده‌ای

«او قوی به‌نظر می‌رسید. همچنین خسته، آسیب‌‌دیده و ترسیده.»

‏ببخشید، ولی دست از احمق بودن بردار، اون دقیقا میدونسته که داره چیکار میکنه، دقیقا میدونسته که چقدر بهت آسیب میرسونه، فرصت دوباره بهش نده، فقط آسیب‌هاتو بیشتر میکنی.

"کم‌آوردن" یه روند تدریجیه.
یه آسیب‌دیدگی بلندمدت.
به کسی که میگه کم آورده، نگیم صبور باش.
همه صبرش رو جمع کرده که هنوز می‌تونه حرف بزنه.
چی بگیم؟
نمی‌دونم. هیچی...
یا "درکت می‌کنم".
یا اگه آدم وایسادن پای ادعا هستیم، "من کنارتم".
همین...

#حمید_سلیمی

‏یه جایی توی فرندز هست که ریچل به راس میگه:
‏«متاسفم... نمیتونم ببخشمت؛ آخه تو تنها کسی بودی که باور داشتم هیچوقت به من آسیب‌ نمیزنه»