او امن بود و دنج.
اگر آدم نبود و مکان بود، احتمالا پناهگاهی می‌شد روی کوه‌ها، یا گرم‌خانه‌ای برای‌ بی‌خانمان‌ها، ‌شاید هم کتابخانه‌ای برای از واقعیت فرار کرده ها.

هدر خواهیم رفت به دست همان‌هایی که دوستشان داشتیم.

خاور میانه را
به تقلید از چشمانِ
شرقی تو ساخته اند
پر التهاب
اندوهگین
خسته و زیبا ..

- نزار قبانی

♡

آرزو کنیم حالِ همه خوب باشد

خیابان ، پر باشد از عابرانِ سر خوشی که نه غصه ای برایِ خوردن دارند ، نه مشکلی برایِ حل نشدن ، نه دلیلی برای گوشه گیری و تنها بودن !

عابرانی که سرخوش و آسوده از کنارِ هم عبور می کنند مردانی که ناچار نیستند تا دیر وقت کار کنند ،

زنانی که در سکوتشان اشک نمیریزند ،
و کودکانی که از ته دلشان میخندند ...
آرزو کنیم حالِ همه خوب باشد
به خوبیِ عطرِ یاس کوچه باغ های قدیمی
به خوبیِ دو روز مانده به عید زمانِ کودکی
و به خوبیِ همان روزی که آرامش و عشق ؛
به خیابان های این شهر ، برگردد ...


نرگس صرافیان طوفان

گوش کن...
نگاه کن...
بعد ها بگو؛
در دوری از آسمانِ آبی و آفتاب رخت بر بسته،
میانِ تمام نداشتن هایمان امید تمام چیزی بود که داشتیم...!

«صباح الخیر لعینیک البعیدتین...»

صبحِ آن چشمانِ دور از مَن‌ات، به‌خیر🤍

مهم نیست که چقدر برات زمان‌ برده ، چندتا اشتباه انجام دادی یا چندتا مسیر انحرافی رو تجربه کردی، تو در حال حاضر اینجایی
باید بهش افتخار کنی .

♡

یه وقتایی چیزایی که دو دستی چسبیده بودی رو خودت دو دستی تحویل میدی...
بحث بحثِ ارزش و زمانِ ...🤌

روزی خواهی فهمید که قوی‌ترین انسان‌ها همان‌هایی بودند که شب‌ها می‌گریستند و صبح‌ها با لبخند برخاستند.

نزار قبانی میگه:
کمی با من بنشین تا
در آن نقشه ی جغرافیاییِ عشق
تجدید نظر کنیم
بنشین تا ببینیم
تا کجاها مرز چشمانِ توست
تا کجاها مرز غم­هایِ من
کمی با من بنشین
تا بر سرِ شیوه ­ای از عشق
به توافق برسیم .️

♡