عاشق مواقعیم که خدا برام یه نشونه هایی می‌فرسته که میفهمم صدامو شنیده از حرفای نزده ی توی دلم خبر داره و من تنها نیستم. عاشق وقتاییم که خدا بهم اثبات می‌کنه که‌ وجود داره. عاشق اون زمانیم که بعد‌ گذروندن یه دوره ی سخت و سیاه از زندگیم حس می‌کنم خدا تن زخمیمو بغل کرده و داره بهم کمک می‌کنه تا همه چیز دوباره خوب بشه.

من وارد رابطه نمیشم چون دلم چیزهای نصفه نیمه نمیخواد، دلم میخواد اگه وارد رابطه شدم تایم گذروندم، اخلاق خوبم، رفاقتم، مهربونیم و همه چیز زندگیم فقط برای اون ینفر باشه ولی متاسفانه این روزها هیچکس جنبه این رو نداره.

برام اهمیتی نداره بقیه چطوری درباره‌ام فکر میکنن، اون‌ها میمردن اگه چیزی که من گذروندم رو میگذروندن.

عزیز من؛
باید سعی کنی تنهایی گذروندن لحظات رو یاد بگیری
اینکه به هر قیمتی برای رفع بی‌حوصلگی و تنهایی
خودت رو با آدم یا آدم‌های مختلف که هیچی به تو اضافه نمی‌کنن سرگرم کنی
بزرگترین ظلم رو به خودت کردی
تنهایی خیلی چیزا میتونه به تو هدیه کنه
مثل تفکر ، رویاپردازی ، مطالعه و چیزهایی که حتما روح تو رو ارتقا می‌دن
یادت باشه تنهایی آدم رو بزرگ می‌کنه
از تنهایی نترس
آدم توی تنهایی شکوفا میشه
آدم توی تنهایی صدای درونش رو می‌شنوه...


علی سلطانی

مشکل اینجاست که واقع بین شدیم، تو این روزهای بد، دیگه به خودمون نمیگیم صبر کن درست میشه و بهتر میشه، میگیم از این بدتر رو هم داشتی و گذروندی، هیچیت نمیشه.

ماییم و یه عمر گذروندن با بدل هرچیز،
ماییم و دلخوش بودنُ قانع بودن به بدل هرچیز،
ماییم و خوشحالی‌های شکننده!



انگار زندگی جنس اصلُ میده به از ما بهترون... .

‏تو نمیدونی وقتی یه روز مزخرف رو گذروندم و آخرش خسته میام سراغ گوشیم و یه نوتیف پیام یا زنگ از تو میبینم چطوری همش شسته میشه میره میدونی؟

نگفتن رنج یجور موندن تو گذشته‌هاست. انگار هنوز یه جایی، توی یه لحظه گیر کردی. ولی وقتی ازش می‌گی، یه قدم ازش فاصله می‌گیری. کم کم تبدیل می‌شه به جای زخمی که یادت می‌ندازه چیا گذروندی و چقدر قوی‌تر شدی.

"روزها گرانقدر هستن.
وقتی یه روزتو صرف می کنی،
یه روز کمتر برای گذروندن وقت داری.
بنابراین مطمئن شو که هر روزت رو عاقلانه سپری کردی."

اینکه یه سری خاطرات طوری محو می‌شن‌ که انگار هرگز اون لحظه‌ها و اون آدمی که کنارش اون لحظه‌ها رو‌ گذروندی‌ هیچوقت وجود خارجی نداشتن، دردناکه.