در خونوادەهای ایرانی
حفظ آبرو همیشه مهمتر از حفظ سلامت روان بوده؛
برای برنده شدن در برابر مردم
به خودمون می بازیم
و در نهایت میشیم یه تعداد روانی آبرومند!

ما زندگی نکردیم
فقط نقش بازی کردیم که آبرومند باشیم
و اونقدر از قضاوت مردم ترسیدیم
که از تارو پود دلخوشی چیزی برامون نموند!!!

این دفعه من میگم اصلیه من بودم عزیزم که با وجود زخم‌هایی که بهم زدی باز آبروت رو نبردم.

‌
لبهات را بدوز به لب های من نترس
یک بوسه آبروی کسی را نمی برد...

در خانواده‌های ایرانی، حفظِ آبرو،
همیشه مهم‌تر از حفظِ سلامتِ روان بوده!

از اینکه تو موقعیتهای جدی و حساس خندم میگیره خسته شدم،
جدی این مرض درمون نداره؟
آبرو واسم نذاشته

اگه یه‌عمر با آدما مهربون بودی، فکر نکن اونا هم نوبت تو که بشه باهات مهربونن. اگه همیشه آبروی آدما رو حفظ کردی، فکر نکن اونا هم حتما تو بزنگاه‌ها آبروتو حفظ می‌کنن. اگه همیشه موقع گرفتاری اومدن سراغت، هیچ تضمینی نیست موقع گرفتاریت دستت رو بگیرن. اینو بدون که بعدا اذیت نشی.

ی پسره تهدیدم کرد گفت اگ نیای خونم عکساتو پخش میکنم آبروتو میبرم،چون تجربه ای نداشتم بلد نبودم چجوری باید ازش شکایت کنم؛
تا اینکه امروز دوستم یه چنل فرستاد که مردم میان اونجا از تجربه هاشون میگن
یکی از تجربه ی نود دادن و تهدید شدن گفته بود خیلی کمکم کرد
آیدیشو میذارم تجربه های مفیدتون رو باهم دیگه Share کنید :

گر از بهر دفع غم به کسی گر بری پناه،
هم غم به جای ماند و هم آبرو رود...

تو «با شرافتی»
اگر "آبروی دیگران" را
مانند "آبروی خودت" محترم بدانی.

تو "آزادی"
اگر "خودت" را کنترل کنی، «نه دیگران را»

تو «مهربانی»
اگر وقتی دیگران مرتکب
اشتباهی می‌شوند، «آنها را ببخشی»

تو «ثروتمندی»
اگر بیش از آنچه نیاز داری، نداشته باشی.

و «دوست داشتنی هستی»
اگر "دردهایت"
تو را از دیدن "دردهای دیگران کور نکرده باشد"

چه ارباب باشی چه رعیت
پول در میاد ؛
خدا آبروتو حفظ کنه!!!

.࿐