اتفاقا بحث انتقام و کارما نیست، من متنفرم ازاینکه وقتی برمیگردن که هیچ احساسی ازم براشون نمونده. یه جورایی یه حس جدیدی توم به وجود میاد که هیچ تعریفی واسش ندارم؛ اما باعث میشه با حسرت بهشون نگاه کنم و سیاه سفید ببینمشون. درواقع خوبی‌هایی که به لبخند تبدیل میشن و بدی‌هایی که از چشم به روی گونه‌م سر ریزن.
من از رفتنا و برگشتنا‌ی بی‌جا متنفرم.

‏نمیدونم چرا ولی حس میکنم تو این روزا باید با آدمای مهم زندگیم حرف بزنم و واسه آخرین بار ببینمشون...

کاشکی امام زمان زودتر میامدند
لااقل تا وقتی من زنده ام یه بار ببینمشون
خیلی دوست دارم ولی خدا ، امام حسین زمان خودم رو ببینم

سایه ها و ستاره ها
اینو شنیدم ک حیفه بعضی از آدما سنشون بره بالا
آیا شمام پدرومادر بزرگاتون همینجوری دوست دارین ؟
دوستان این دو ستاره همیشه کنارمون نیستن قدرشونو بدونیم
شاید کارهاشون باعث عصبانیتت بشه ولی ما نباید عصبی بشیم زیرا این دو دلی نازک دارن و خیلی زود رنج، مث بچه ها میمونن ، باید دوستشون داشت.
شاید یه سوالو ازت بیس بار بپرسن و یه عادت دیگه هم دارن وقتی یه کاری رو نمی تونی انجام بدی ، بلد نباشی بهت میگن تو لیسانسی مثلا هه ..یا به بلوچی خودمون تو اوشکا سواد داره ه. شاید بهت بر بخوره ولی ،ولی ما نباید خسته بشیم با محبت جواب بدیم..همیشه اونارو بالا سرمون بزاریم
من پدر بزرگم و مادر بزرگم خیلی دوست دارم یعنی هر وقت که اونارو می بینم خود ب خود لبخند رو لبام میاد خیلی خوشحال میشم دلم میخاد تمام روز کنارشون باشم و حسی رو ک دارم اون موقع، نمی تونم بیان کنم ..
امیدوارم کسایی که پدربزرگ و مادر بزرگ هاشون هنوز هستن اینطوری دوست داشته باشن
شاید این دوست داشتن زیاد من برای اینه ک من زیاد نمی تونم ببینمشون چون شرایط های زندگیم جوریه ک دیر دیر بهشون سر میزنم ولی همیشه به فکرشون هستم...
دوستان طلب من دوست داشتن نعمت های بزرگ خداوند اگر هم پیشتون هستن بلند شید دستشونو ببوسید و اگر هم از داشتنشون محرومید بلند شید براشون دعا رحمت بکنید .