خیلیا میبینن و میگن اصلاً بهت نمیخوره که تو زندگیت مشکل داشته باشی...
بهت نمیخوره که سختی کشیده باشی!
بهت نمیخوره زود رنج باشی...
بهت نمیخوره احساسی باشی...
بهت نمیخوره که تنها باشی :)
آره خیلی چیزا بهمون نمیخوره چون ما به خیلی از دلایل ظاهر داستان رو حفظ کردیم و نخواستیم کسی چیزی ازمون بدونه...
وگرنه فکر بقیه کجا و واقعیت زندگی ما کجا...!

ولی دقت کردید؟
همیشه پسرا رو محکوم کردیم به قوی بودن..
به تکیه گاه بودن...
به شعار مرد ک‌گریه نمیکنه...
هیچوقت نخواستیم قبول کنیم اونا هم حق دارن خسته بشن ..
گریه کنن ...بشکنن....
هیچوقت نخواستیم قبول کنیم پسرا هم احساس دارن....
هیچوقت نپرسیدیم چیشد که نصف پسرامون سیگاری شدن.....

این روزا روزای سختیه ...ولی
برای پسر ها و مرد هامون سختر ...

اونجا که چارلز بوکوفسکی گفت :
«ما حتی تقاضای شادی نکردیم ؛فقط درد کمتری میخواستیم .»
همه حسش کردیم....

زندگیمون وقتی سخت شد که برای عادی‌ترین و کوچیک‌ترین خواسته هامون کلی صبر کردیم، تحمل کردیم، چقد دَوندگی کردیم، سختی کشیدیم، ولی وقتی بهش رسیدیم هیچ حسی نداشتیم یا کلا دیگه نمیخواستیمش.

یه جاهایی هم سکوت کردیم، چون نمی‌خواستیم خشابی که از تیرهای خشم پر شده بود رو با اسلحه‌ی زبون‌مون به سمت قلب کسایی که دوست‌شون داشتیم شلیک کنیم.

ما همه به گذر زمان احتیاج داریم تا کم کم آماده و متوجه شویم انتخاب هایمان،آن طور که میخواستیم پیش نرفته است و آدم ها آنگونه که ما توقع داشته ایم،رفتار نکرده اند.
زمان میخواهیم تا با خودمان به صلح برسیم و تصمیم های جدیدی بگیریم.

-پونه مقیمی |

می‌خواستیم برسیم به عرش، اما بارها کوبیده شدیم به فرش. حالا دیگه نه از پرواز خبریه، نه از ترس سقوط؛ بلکه فقط داریم یاد می‌گیریم رو زمین هم می‌شه محکم ایستاد و تا رسیدن به خط پایان ادامه داد.

و گریستم به یاد تمام رویاهایی که تا می خواستیم نوازششان کنیم، پژمردند

.࿐

‏ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمی‌دادیم با کسی از دردهایمان نمی‌گفتیم و از کسی کمک نمی‌خواستیم، ما به قیمت همین قوی بودن، از پا درآمدیم!
قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند..

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

‏ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمی دادیم با کسی از دردهایمان نمی گفتیم و از کسی کمک نمی خواستیم ، ما به قیمت همین قوی بودن، از پا در آمدیم! قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند..