هر چه از روشنی و سرخی داریم
برداریم کنار هم بنشینیم
و بگذاریم که دوستی‌ها سدی باشند
در برابر تاریکی‌ها
یلدایتان رویایی…
روزهای‌تان پر فروغ
شب‌های‌تان ستاره باران

یلداتون پیشاپیش مبارک

آدما رو بلاتکلیف نذاریم، یا باشیم یا کلا نباشیم،
پروژه‌ی نیمه تموم هیچ جورَش خوب نیست ...

کسانی که در روحمان
گُل می کارند

کجای دلمان بگذاریم
که خوب نگهشان داریم ؟؟؟


جمال ثریا

باید گفت‌وگو کنیم، حتی وقتی حرف خاصی برای گفتن نداریم. از جزئیاتی بگیم که شاید بنظر بی‌اهمیت بیان، اما همینا مارو توی زندگیِ هم نگه میدارن. تعریف کنیم چایی‌ امروزمون رو با چی خوردیم، از فنجون قهوه‌مون، کتابی که داریم مطالعه‌ش می‌کنیم عکس بفرستیم، وقتی ناراحتیم یا بی‌دلیل خوشحالیم همدیگر رو در جریان بذاریم. که اگه از حال هم بی‌خبر باشیم، که اگه نگیم، که اگه نپرسیم کم‌کم از هم دور می‌شیم و به سکوت عادت می‌کنیم.

هر بار که از تعارضات داخل روابطت فرار می‌کنی، مغزت فکر میکنه جونت رو نجات دادی! اما رشد جایی شروع میشه که بفهمی لازم نیست همه چیز رو تهدید ببینی!
بعضی اوقات تهدید واقعی خود ماییم که با اجتنابمون نمیذاریم احساسات اصیل رو تجربه کنیم.

‏آدم‌ها به اندازه درک، فهم و شعور خودشون با ما رفتار میکنن، نه به میزان احترام و ارزشی که ما بهشون میذاریم...‌

“We need to learn to love ourselves first, in all our glory and our imperfections. If we cannot love ourselves, we cannot fully open to our ability to love others or our potential to create.”

ما باید یاد بگیریم که در ابتدا خودمون رو با همه ی زیبایی ها و نواقصمون دوست داشته باشیم.
اگر ما نتونیم خودمون رو دوست داشته باشیم، نمی تونیم به طور کامل توانایی خودمون رو برای دوست داشتن دیگران بذاریم یا پتانسیل خلق عشق رو نمیتونیم داشته باشیم.

آدم بودن عجیبه، انگار از ته دلمون می‌خوایم احساس کنیم و عاشقی چیزی شیم و حاضریم حتی وجود واقعی یه نفر و تو ذهنمون انکار کنیم و عاشق تصور خودمون از طرف شیم(چون یحتمل دوست داشتن بقیه از دوست داشتن خودمون راحت‌تره) و بعد بذاریم با واقعیتش ناامیدمون کنه.

ته ذهن خیلی از ما اینه که زندگی یه جایی تو آینده‌ست. بعداً شروع می‌شه. بعد مهاجرت، بعد رسیدن به پارتنر ایده‌آل، بعد پولدار شدن یا بعد رسیدن به هرچیزی که اسمشو موفقیت می‌ذاریم. خبر این که زندگی همینه. همین لحظه‌ای که داری اینو می‌خونی. اینجا، قبل این که ذهنت بره تو گذشته و آینده.

.Farzad Bayan

یه قراری با هم بذاریم ؟
هر نوشته‌‌ای رو خوندید لایک کنید!‌
نخوندید لایک نکنید.
‌می‌خوام بدونم واقعاً چند نفر می‌خونن اینجارو.
با تشکر و ماچ به کلّه‌تون..️